1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Μονόδρομος η συμφωνία με την Τουρκία

4 Αυγούστου 2016

Τι θα γίνει σε περίπτωση που η Τουρκία καταγγείλει τη συμφωνία για το προσφυγικό; Και ποιές θα είναι οι συνέπειες για την Ελλάδα που επωμίζεται στην παρούσα φάση το μεγαλύτερο βάρος της προσφυγικής κρίσης;

https://p.dw.com/p/1JbNp
Εικόνα: picture alliance/dpa/K. Tsironis

Σχεδόν βέβαιος ότι δεν θα καταρρεύσει η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας στο προσφυγικό εμφανίζεται ο σχολιαστής της Süddeutsche Zeitung: «(…) Μπορεί ή εκτίμηση αυτή να ακούγεται περίεργη μετά τις διαδοχικές απειλές της Άγκυρας, εντούτοις τα γεγονότα των τελευταίων εβδομάδων δεν έχουν επιφέρει αξιοσημείωτες αλλαγές όσον αφορά την προσφυγική συμφωνία. Η συμφωνία παραμένει προς το συμφέρον της ΕΕ αλλά και της Τουρκίας, μολονότι η Άγκυρα συμπεριφέρεται λες και κάνει χάρη στην Ευρώπη. (…) Τι θα γίνει όμως εάν παρόλα αυτά καταρρεύσει η συμφωνία; Σε τεχνικό επίπεδο η ΕΕ είναι πλέον καλύτερα εξοπλισμένη. Τον Ιούνιο αποφάσισε μια κοινή συνοριοφυλακή και ακτοφυλακή και σύντομα θα γνωρίζει με ακρίβεια πόσα άτομα και για πόσο διάστημα βρίσκονται στην επικράτειά της. Πολιτικά όμως η Ευρώπη δεν έχει προχωρήσει ούτε βήμα. Σε περίπτωση που έρχονταν και πάλι οι πρόσφυγες, θα ξεσπούσε νέα διαμάχη για την αναδιανομή τους, πιο σκληρή από κάθε άλλη φορά. Καλό θα ήταν λοιπόν η ΕΕ να επιμείνει στο σχέδιο Α΄. Θα ήταν ανόητο να το αφήσει να καταρρεύσει, μόνο και μόνο για να προκαλέσει μια φορά τον Ερντογάν».

Η συμφωνία μπορεί να ακυρωθεί ανά πάσα στιγμή, εκτιμά η αυστριακή Die Presse που σημειώνει ότι «σε περίπτωση που επαληθευτεί το πλέον δυσοίωνο σενάριο και κινηθούν και πάλι δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες από την Τουρκία με κατεύθυνση την ΕΕ, τότε αυτό θα είχε δραματικές συνέπειες για μια, κυρίως, χώρα της Ένωσης: την Ελλάδα. (…) Οι χώρες μέλη της ΕΕ θα πρέπει να εξετάσουν πιθανά μέτρα γι΄ αυτή την περίπτωση. Το να αφήσουν την Ελλάδα, έναν ευρωπαίο εταίρο, μόνο του, δεν αποτελεί λύση, τουλάχιστον όχι για μια κοινότητα κρατών που αντιλαμβάνεται τον εαυτό της ως πολιτική ένωση. Όταν εκφράζονται με στόμφο ιδέες περί κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας, τότε θα πρέπει τουλάχιστον να καταφέρνεις να αντιμετωπίσεις από κοινού μια πρόκληση όπως την προσφυγική κρίση. Στην παρούσα φάση όμως δεν διαφαίνεται κάτι τέτοιο».

Όποιος κερδίσει το Χαλέπι κερδίζει τον πόλεμο

Πολλοί αναλυτές εστιάζουν και σήμερα στην κατάσταση στη Συρία και κυρίως στην εμπόλεμη ζώνη γύρω από το Χαλέπι. Η γερμανική Handelsblatt σχολιάζει ότι «η έκβαση της σφαγής στο Χαλέπι θα είναι μοιραία. Όποιος κερδίσει τη μάχη, δεν κερδίζει μόνον το Χαλέπι, αλλά θα έχει καλές πιθανότητες να κερδίσει και τον πόλεμο σε όλη τη Συρία. Την ίδια ώρα και στην αναζήτηση μιας πολιτικής λύσης για τον εμφύλιο, τα καλύτερα χαρτιά στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων θα τα έχει εκείνος που ελέγχει το Χαλέπι. Οι εκκλήσεις να σταματήσει η σφαγή στην πολύπαθη πόλη είναι διαρκείς. Εντούτοις τίποτα δεν αλλάζει: αντιθέτως, οι αντίπαλοι του Άσαντ ανεφοδιάζονται συνεχώς και ο Άσαντ στηρίζεται σθεναρά από τη Μόσχα και την Τεχεράνη. (…) Η δε Ουάσιγκτον παρακολουθεί άπραγη πώς σκοτώνονται μεταξύ τους οι Σύροι και πώς ισοπεδώνουν τη χώρα τους».

Εικόνες απόλυτης καταστροφής στο Χαλέπι
Εικόνες απόλυτης καταστροφής στο ΧαλέπιΕικόνα: Reuters/A. Ismail

Οι Financial Times σημειώνουν ότι «είναι μια ψευδαίσθηση ότι τον πόλεμο αυτό μπορεί να τον κερδίσει η μια ή η άλλη πλευρά. Το πιθανότερο σενάριο είναι ένας αέναος πόλεμος ανάμεσα σε ένα καθεστώς που είναι εξαιρετικά αδύναμο για να φέρει την ειρήνη στη χώρα και σε τρομοκράτες τζιχαντιστές. Είναι επίσης ψευδαίσθηση ότι η Δύση μπορεί να αγνοήσει τη συριακή κρίση. Το πρόβλημα έχει φτάσει ήδη στην Ευρώπη, μέσω των προσφυγικών ροών αλλά και των τρομοκρατικών χτυπημάτων που εμπνέονται από το Ισλαμικό Κράτος».

Κώστας Συμεωνίδης