Μια προδιαγεγραμμένη τραγωδία

Οι συνεχείς πλημμύρες στο Ρίο ντε Τζανέϊρο βύθισαν στο πένθος εκατοντάδες οικογένειες και ο τύπος κάνει λόγο για τη χειρότερη φυσική καταστροφή που έπληξε ποτέ τη χώρα. Χιλιάδες σπίτια καλύφθηκαν από τα νερά, δρόμοι και γέφυρες καταστράφηκαν, η ηλεκτροδότηση διακόπηκε και τα συνεργεία διάσωσης καταβάλλουν απεγνωσμένες προσπάθειες για να εντοπίσουν αγνοούμενους.

Ανθρώπινες τραγωδίες που συγκλονίζουν όπως αυτή ενός πυροσβέστη που χάθηκε κάτω από τα ορμητικά νερά με όλη του την οικογένεια:

«Προσπάθησε να σπάσει τον τοίχο του σπιτιού του για να βγει, αλλά τα νερά είχαν μπει μέσα στο σπίτι» δηλώνει μια γειτόνισσα.

Κάποιοι άλλοι στάθηκαν πιο τυχεροί, όπως η Ιλέρ Περέιρα ντε Σούζα. Ένα κομμάτι του σπιτιού της στάθηκε όρθιο μέσα στα νερά. Γείτονες της πέταξαν ένα σκοινί και κατάφερε να σωθεί την τελευταία στιγμή.

«Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω πως σώθηκα» λέει. «Και τώρα δεν ξέρω πως θα συνεχίσω».

Οι συνέπειες της τεράστιας αυτής φυσικής καταστροφής θα μπορούσαν να είχαν περιοριστεί. Ήταν μια τραγωδία που μπορούσε κανείς να προβλέψει. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο στη Βραζιλία. Κάθε χρόνο συμβαίνουν παρόμοια περιστατικά. Δεκάδες άνθρωποι θάβονται κάτω από τη λάσπη.

Βαρύ το τίμημα της αμέλειας

Μη κυβερνητικές οργανώσεις καταγγέλλουν πως μια από τις κύριες αιτίες του μεγέθους της καταστροφής είναι ότι δεν υπάρχει μια πολιτική πρόληψης και ότι η πολιτική που ακολουθείται σε θέματα πολεοδομίας είναι καταστροφική. Δεν υπάρχουν έλεγχοι, ενώ ο πολεοδόμος Κάρλος Βάινερ εξηγεί πως το κράτος υποτάσσεται στα συμφέροντα των εργολάβων και των οικοδομικών εταιρειών, ενώ οι κυβερνήσεις έχουν εγκαταλείψει τους φτωχούς στη μοίρα τους. Δεν υπάρχουν σπίτια κατάλληλα για να στεγαστούν. Πηγαίνουν σε πιο φθηνές περιοχές που απειλούνται περισσότερο από τις κατολισθήσεις.

Όμως δεν είναι μόνο οι φτωχοί που πλήττονται και αυτό το δείχνει το παράδειγμα της Πετρόπολης, η οποία υπέστη μια τεράστια καταστροφή. Εκεί υπάρχουν σπίτια για τη μεσαία και ανώτερη τάξη με τη διαφορά ότι και εκεί δεν τηρήθηκαν οι κανονισμοί της πολεοδομίας, δεν δόθηκαν άδειες. Το τίμημα όμως αυτής της εγκληματικής αμέλειας είναι πολύ βαρύ. Οι μη κυβερνητικές οργανώσεις καταγγέλλουν και κάτι άλλο ότι ‘λεφτά υπάρχουν’ για τη σωστή πρόληψη όμως πηγαίνουν σε λάθος ανθρώπους.

Tim Janskzky / Μαρία Ρηγούτσου

Υπεύθ. Σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος