Μια διχασμένη προσωπικότητα: Νίκος Καζαντζάκης

«Εντείνεται η εξάρτηση της Ευρώπης μη εξαιρουμένης και της Μεγάλης Βρετανίας από το ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Τις συνέπειες μιας τέτοιας εξάρτησης ένιωσε πριν από δύο χρόνια στο πετσί της η Ουκρανία, όταν το Κρεμλίνο, στο καταχείμωνο, σταμάτησε τη ροή του φυσικού αερίου» σημειώνει η βρετανική εφημερίδα Daily Telegraph με αφορμή τη σημερινή συνάντηση κορυφής ΕΕ Ρωσίας στην Πορτογαλία «έτσι αποφάσισε η ΕΕ να καταπραΰνει τη ρωσική αρκούδα.» «η ηγεσία της ΕΕ κάθεται σήμερα στο ίδιο τραπέζι με τον Πούτιν.» «Όμως οι πολιτικοί μας θα πρέπει να αναρωτηθούν εάν είναι δυνατόν το διεφθαρμένο καθεστώς του Πούτιν να ανήκει ακόμη στους οκτώ, αφού στη Ρωσία καταπατούνται με τον χειρότερο τρόπο τα ανθρώπινα δικαιώματα.»

Σταυροφόρος για το κλίμα ο Σαρκοζί

Στο θέμα της προστασίας του κλίματος και στις νέες προτάσεις Σαρκοζί για το κλίμα αναφέρεται η γαλλική Liberation: «Τελικά είναι ο Σαρκοζί ο ‘πράσινος γίγαντας του ανακτόρου των Ηλυσίων’; Μετά από τέσσερις μήνες συζητήσεων για το κλίμα και το περιβάλλον ο πρόεδρος φαίνεται ότι βρήκε τώρα την οικολογική του φόρμουλα». «Αλλά καλύτερα πριν να παρασυρθούμε από την διακηρυχθείσα από τον πρόεδρο επανάσταση ας θυμηθούμε ότι η Γαλλία είναι στον τομέα του περιβάλλοντος πολύ πίσω από πολλές χώρες της Ευρώπης και ότι ο Σαρκοζί παριστάνει τον ‘σταυροφόρο’ της τελευταίας στιγμής. Οι περισσότερες προτάσεις που ανακοίνωσε ο πρόεδρος συνιστούν ήδη πραγματικότητα σε πολλούς από τους γείτονές μας.»

Η ανεξαρτησία του Κοσόβου είναι σίγουρη

«Καυτή φάση για το Κοσσυφοπέδιο – αδύνατον να εμποδιστεί η αναγνώριση, αλλά πρέπει να μειωθούν οι κίνδυνοι» σχολιάζει σε εκτενές άρθρο της η γερμανική Süddeutsche Zeitung «το δυσκολότερο πρόβλημα είναι το μήνυμα διάσπασης που στέλνει η αναγνώριση: τι να πει η ισπανική κυβέρνηση στους Βάσκους μετά από την αναγνώριση του Κοσόβου; Τι να πει η κυπριακή κυβέρνηση στους Τούρκους, εάν θελήσουν να ακολουθήσουν το μοντέλο του Κοσσυφοπεδίου; Τι θα συμβεί εξάλλου εάν η Μεγάλη Βρετανία αναγνωρίσει το Κοσσυφοπέδιο, αλλά όχι η Γερμανία; Οι ΗΠΑ πρόκειται έτσι και αλλιώς να προχωρήσουν στην αναγνώριση, μπορεί η ΕΕ να μείνει αμέτοχη και να διασπαστεί; Δεν είναι δυνατόν κάτι τέτοιο, ούτε είναι δυνατόν να αναγνωρίσει κάποιος τον τεχνητό ρόλο της προστάτιδας δύναμης στην Ρωσία. Αυτές τις δυσκολίες και τους κινδύνους επιδιώκει ο Ίσινγκερ με τις διαβουλεύσεις του να συρρικνώσει και να αμβλύνει.»

Δυο διάσημοι Κρητικοί

Τέλος δύο εφημερίδες αφιερώνουν σήμερα άρθρα τους σε ελληνικά θέματα: η Frankfurter Rundschau και η Die Welt.

Σε σύντομο ρεπορτάζ της Frankfurter Rundschau με τίτλο «Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ» αναφέρεται στην έναρξη των εκδηλώσεων για τις Ημέρες Πολιτισμού στην Φραγκφούρτη της ΕΚΤ με την Ελλάδα ως τιμώμενη χώρα: «Μήπως η μουσική ήταν και αυτή στο λίκνο των Ελλήνων; Όπως και να έχει, φαίνεται ότι το μουσικό προϊόν εξαγωγής στις Ημέρες Πολιτισμού ήταν η μουσική του Μίκη Θεοδωράκη και το «Άξιον Εστί» στην μεγάλη αίθουσα της παλιάς όπερας.» «Πού υπάρχει άραγε μια τέτοια συνθετική δημιουργία που να παντρεύει αρμονικά συμφωνικές πομπώδεις εξάρσεις με καθαρά στοιχεία ρωμαλέας δημοτικής μουσικής; Πρόκειται για ένα είδος ελληνικού μουσικού ρεαλισμού, που σε μας υποδηλώνει το τυπικά ελληνικό.»

Με ολοσέλιδο αφιέρωμα η Die Welt τιμά τα 50 χρόνια από το θάνατο του Νίκου Καζατζάκη. Το άρθρο έγραψε ο Πέτρος Μάρκαρης: «Μια διχασμένη προσωπικότητα: ο συγγραφέας Νίκος Καζαντζάκης έστησε μνημείο στους Κρητικούς και απέδειξε ότι είναι διαφορετικοί» γράφει ο αρθρογράφος και αφού αναφέρεται διεξοδικά στη ζωή και στο έργο του Έλληνα συγγραφέα καταλήγει: «Το υπεράνθρωπο και η τάση για το μεγαλειώδες που ανήκουν στη ψυχοσύνθεση των Κρητικών διέθετε και ο Καζαντζάκης. Πολλά ήταν όμως στη ζωή του στημένα, σκηνοθετημένα, το ίδιο και στο έργο του.» «Σε ολόκληρη τη ζωή του φρόντιζε να προκαλεί και να προβάλλεται με σκηνοθετική δεξιότητα. Σήμερα 50 χρόνια μετά το θάνατό του δεν διαβάζεται σχεδόν από κανέναν.»