Μετά τη θετική ανάπτυξη και αύξηση των αποδοχών;

Η αισιοδοξία για την αναπάντεχη αύξηση του ρυθμού ανάπτυξης το δεύτερο τετράμηνο συνεχώς ενισχύεται από διορθωμένα προς τα πάνω προγνωστικά για την αναμενόμενη ανάπτυξη στη Γερμανία μέχρι το τέλος του χρόνου. Τα συνδικάτα αλλά και οι εργαζόμενοι, που μέχρι σήμερα είχαν καταπνίξει τα αιτήματά τους για αύξηση μισθών και ημερομισθίων, τώρα θέλουν να εκμεταλλευτούν την καλή συγκυρία. Ωστόσο μεγάλοι οικονομολόγοι θεωρούν ότι δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για αύξηση των αποδοχών.

Ελάχιστα περιθώρια αυξήσεων

Η εμπιστοσύνη στην ανοδική πορεία ανάπτυξης δεν φαίνεται να κλονίζεται παρά τα ανησυχητικά μηνύματα από τις αμερικανικές αγορές, που επιβεβαιώνονται συνεχώς. Παρόλα αυτά η αισιοδοξία είναι μεταδοτική και έχει καταλάβει πολλούς τομείς της γερμανικής οικονομίας. Το γερμανικό Bιομηχανικό και Eμπορικό Επιμελητήριο υιοθετεί το κλίμα αισιοδοξίας και διορθώνει προ τα πάνω τα δικά του προγνωστικά για το 2010. Εμπειρογνώμονες περιμένουν αύξηση του ρυθμού ανάπτυξης που θα ξεπεράσει 3% όπως λένε. Αλλά και η γερμανική κυβέρνηση διορθώνει τις προσδοκίες της προς τα πάνω. Τα συνδικάτα με πάτημα αυτήν την αισιοδοξία ζητούν αύξηση των αποδοχών. Πόσο όμως είναι εφικτό; Το Ινστιτούτο Οικονομικών Ερευνών (ifo) του Μονάχου επιβεβαιώνει μεν ότι θα πρέπει να γίνει αναθεώρηση προς τα πάνω των προσδοκιών, όμως αυτό δεν πρόκειται να συνεχιστεί και στο τελευταίο τετράμηνο του χρόνου. Ο επικεφαλής του Κάι Κάρτσενζεν υποστηρίζει ότι στις επικείμενες συλλογικές διαπραγματεύσεις η αναμενόμενη συγκράτηση του ρυθμού ανάπτυξης θα ληφθεί υπόψη, όπως επίσης ότι η κατάσταση δεν έχει εξομαλυνθεί σε όλες τις επιχειρήσεις και τους οικονομικούς κλάδους. Επίσης, αρνητική επίδραση θα έχει και το γεγονός ότι πάνω από 3 εκατομμύρια άνθρωποι είναι άνεργοι και τυχόν αύξηση των μισθών και ημερομισθίων ίσως τους δυσκολέψει την εύρεση εργασίας.

Αυτοσυγκράτηση τέλος

Ο Μίχαελ Χύτερ, διευθυντής του Ινστιτούτου Γερμανικής Οικονομίας (IW) που πρόσκειται στους εργοδότες, παραδέχτηκε ότι η ανάπτυξη κερδίζει σε έδαφος, αλλά αυτό δε σημαίνει πρέπει να δει κανείς το 2010 ως έτος μέσα στο οποίο διορθώθηκε η βαθιά κρίση. «Μπορεί να ζούμε και πάλι μια ομαλότητα», είπε χαρακτηριστικά ο Χύτνερ, αυτό δεν σημαίνει ότι η κατάσταση έχει ομαλοποιηθεί». Ο Γκούσταβ Χορν, διευθυντής του Ινστιτούτου Μακροοικονομίας και Ερευνών Ανάπτυξης (IMK), που πρόσκειται στους εργαζόμενους δήλωσε ότι το ινστιτούτο του θα διορθώσει προς τα πάνω τα προγνωστικά ανάπτυξης, αλλά διευκρίνισε ότι δεν θα πρέπει να έχουμε την αυταπάτη ότι τα καταπληκτικά ποσοστά ανάπτυξης δείχνουν μια δυναμική που τρέχει στα δικά της πόδια. Αυξήσεις μισθών και ημερομισθίων ζητά ο φημισμένος οικονομολόγος Μαξ Ότε. «Αν η ανάπτυξη θα έχει διάρκεια, δεν μπορεί κανείς να το πει με ασφάλεια», είπε ο καθηγητής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο Βορμς. Ωστόσο θα είναι δύσκολο να αντιληφθούν οι εργαζόμενοι πώς είναι δυνατόν μετά από χρόνια αυτοσυγκράτησης να μην αυξηθούν οι αποδοχές τους με τέτοια ανάπτυξη, είναι ζήτημα δικαιοσύνης και καλής οικονομικής πολιτικής γιατί έτσι θα αναζωογονηθεί η εσωτερική ζήτηση. Πάντως το συνδικάτο του μετάλλου εξήγγειλε ήδη ότι στις επικείμενες συλλογικές διαπραγματεύσεις θα σημάνει το τέλος της αυτοσυγκράτησης και της λιτότητας και ότι θα κατέβει με αίτημα αυξήσεις ανάμεσα στο 4,5 και 8%.

Handelsblatt/Ειρήνη Αναστασοπούλου

Υπεύθ. σύνταξης: Βιβή Παπαναγιώτου