Μία εποχή έφτασε στο τέλος της

Μια εποχή έφτασε στο τέλος της, εκτιμούν πολιτικοί αναλυτές, που παρακολουθούν τις εξελίξεις στην πολύπαθη περιοχή της Εγγύς Ανατολής. Ο Μάρτιν Μπεκ, πολιτικός επιστήμονας στο Γερμανικό Ινστιτούτο Ανατολικών Μελετών, χαρακτηρίζει τον Σαρόν έναν πολιτικό του μεσαίου χώρου για τα δεδομένα του Ισραήλ. Ο γερμανός ερευνητής θεωρεί νεκρό γράμμα την ειρηνευτική διαδικασία στην Εγγύς Ανατολή με ή χωρίς το Σαρόν. Σε ερώτηση της Ντόιτσε Βέλε, εάν η αποχώρηση του Ισραήλ από τη Λωρίδα της Γάζας συνιστά απόδειξη ότι ο κ. Σαρόν ήθελε την ειρήνευση με τους Παλαιστινίους, ο κ. Μπεκ υπογραμμίζει: «Θα έλεγα ότι η αποχώρηση από τη Γάζα δεν συνιστά ένδειξη της θέλησης του για ειρήνευση, καθώς ταυτόχρονα πρόσδεσε την Δυτική Όχθη και την ανατολική Ιερουσαλήμ ακόμη πιο έντονα στο Ισραήλ. Υπάρχουν όμως και άλλες κινήσεις του στην ίδια κατεύθυνση, όπως η δημιουργία του φράχτη ασφαλείας, που προωθήθηκε κυρίως επί πρωθυπουργίας του. Είναι επίσης το γεγονός ότι θεωρεί την ανατολική Ιερουσαλήμ αναπόσπαστο τμήμα του Ισραήλ. Και όλα αυτά δεν συνιστούν το θεμέλιο για μια ειρηνευτική διαδικασία, οποιαδήποτε κυβέρνηση και να έχει η παλαιστινιακή πλευρά».

Οι Παλαιστίνιοι δεν βλέπουν στο πρόσωπο του Αριέλ Σαρόν τον πολιτικό ηγέτη του μεσαίου χώρου και της ειρήνευσης, αλλά τον συνυπεύθυνο για τις σφαγές στα παλαιστινιακά στρατόπεδα προσφύγων του νοτίου Λιβάνου το 1982. Ο ισραηλινός πρωθυπουργός ήταν όμως τα τελευταία χρόνια αναγκαστικά ο συνομιλητής της παλαιστινιακής πλευράς και η αποχώρηση του από την πολιτική δημιουργεί νέα δεδομένα. Ο Μάρτιν Μπεκ λέει για την μέχρι τώρα πολιτική συμπεριφορά του Σαρόν: «Ο κ. Σαρόν θεώρησε σωστό να προχωρήσει αποχώρηση του Ισραήλ από τη Γάζα, όχι κατόπιν διαπραγματεύσεων, αλλά ακολουθώντας μια μονομερή πολιτική. Υπό την έννοια αυτή δεν ήταν συνομιλητής των Παλαιστινίων. Απέφευγε να συναντηθεί με τον τότε πρόεδρο Αραφάτ, τον οποίο απομόνωσε για πολλά χρόνια, με αποτέλεσμα να μην προωθηθεί η ειρηνευτική διαδικασία, αφού δεν υπήρχε απευθείας επαφή μαζί του. Στη συνείδηση μάλιστα των Παλαιστινίων η μονομερής κίνηση του Σαρόν να εκκενώσει τους εβραϊκούς οικισμούς στη Λωρίδα της Γάζας, δεν κατεγράφη ως επιτυχία της παλαιστινιακής αρχής, αλλά ως νίκη της Χαμάς και των άλλων ακραίων παλαιστινιακών ομάδων, που πολεμούσαν εναντίον των Ισραηλινών».

Μπορούμε να μιλούμε για πολιτική κρίση στο Ισραήλ, η οποία πιθανόν θα έχει επιπτώσεις στην ασφάλεια της χώρας, ρωτούμε τον γερμανό ερευνητή:

«Το Ισραήλ δεν είναι καμία «Μπανανία», αλλά μια Δημοκρατία πολιτικά σταθερή. Δεν υπάρχουν ενδείξεις πολιτικής κρίσης, καθώς ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ασκεί καθήκοντα πρωθυπουργού για 100 ημέρες. Στο διάστημα αυτό θα έχουν διεξαχθεί και οι εκλογές. Δεν υπάρχει λοιπόν κρίση και η αμυντική ικανότητα της χώρας δεν επηρεάζεται από την απουσία του Σαρόν. Καλά θα κάνουν λοιπόν οι ενδεχομένως εχθρικά προς το Ισραήλ διακείμενες χώρες, Συρία και Ιράν να μην συνδέουν την ασθένεια του Σαρόν με πολιτική κρίση στο Ισραήλ, την οποία πιθανώς θα ήθελαν να εκμεταλλευτούν», καταλήγει ο Μάρτιν Μπεκ.