Καντάφι και Ντομινίκ Στρος Καν...

Η τύχη το ήθελε δύο άνδρες, για διαφορετικούς λόγους, να κλέψουν την παράσταση στην χθεσινή ειδησεογραφία. Από τη μια ο πρώην «επαναστάτης» Καντάφι, και από την άλλη ο πρώην επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Ντομινίκ Στρος Καν. Ο πρώτος εξαφανισμένος από προσώπου γης, ο άλλος επανεμφανιζόμενος με «λευκό μέτωπο» σε αυτήν την κοινωνία. Για να δούμε λοιπόν πως σχολιάζονται από τον τύπο απουσίες και παρουσίες με τις επιπτώσεις τους.

 

 

«Μέσα στο κλίμα ενθουσιασμού για την επικειμένη πτώση του δικτάτορα της Τρίπολης ξεχνά κανείς, πόσο δυσκολεύτηκε η δυτική συμμαχία να βομβαρδίσει τον τύραννο στην καρδιά της εξουσίας του και να προστατεύσει του εξεγερθέντες από τις καθεστωτικές δυνάμεις», επισημαίνει ο αρθρογράφος της Frankfurter Rundschau.  «Υπό αυτή την έννοια η εκστρατεία της Λιβύης δεν αποτελεί δείγμα ισχύος του ΝΑΤΟ, αλλά έκφραση της διάλυσής του», υποστηρίζει.

 

«Και μετά τον Καντάφι, τι»; αναρωτιέται η  Rheinische Post. «Το Μεταβατικό Συμβούλιο βρίσκεται ενώπιον ενός Γολγοθά, οι αντάρτες ενωμένοι στο μίσος τους κατά του Λίβυου πρώην προέδρου, πρέπει να μην αναλωθούν σε εκστρατείες εκδίκησης, να ενώσουν τις βασικότερες φυλές της χώρας,  να σταματήσουν τους θρησκευτικούς υποκινητές και να οικοδομήσουν δημοκρατικές δομές»,  σημειώνει ο σχολιαστής της.

«Το τελευταίο είναι και το πιο δύσκολο μετά από 40 χρόνια δικτατορίας. Θα χρειαστεί βοήθεια της Δύσης, που μπορεί να εκληφθεί και ως ανάμειξη στα εσωτερικά», ισχυρίζεται ο αρθρογράφος.

 

«Ελευθερία, δημοκρατία, πετρέλαιο», είναι ο τίτλος άρθρου της εφημερίδας Süddeutsche Zeitung, και ο υπότιτλος «με πολλά χρήματα και καλές συμβουλές η Δύση προσπαθεί να εξασφαλίσει την επιρροή στο νέο καθεστώς, αλλά πίσω από αυτά κρύβονται οικονομικά συμφέροντα».  

Ο αρθρογράφος θυμίζει τις διπλωματικές πρωτοβουλίες της Γαλλίας, των ΗΠΑ και των ΗΕ για τη μετά Καντάφι εποχή και σημειώνει: «Από τώρα ήδη διαφαίνεται ότι με την αποδυνάμωση του προηγούμενου καθεστώτος οι εξεγερθέντες έχουν λιγότερους λόγους να ακούν τις προειδοποιήσεις, όπλα έχουν αρκετά… και χρήματα δεν τους λείπουν. Όποιος  στην Τρίπολη ή την Βεγγάζη θέσει υπό τον έλεγχό του τα χρήματα από το πετρέλαιο, αυτός θα μπορεί και να εξασφαλίσει την εθνική ενότητα ή την εθνική ασυνεννοησία», καταλήγει ο Γερμανός δημοσιογράφος.

 

 

Και πάμε στον Ντομινίκ Στρος Καν, για τον οποίο η εφημερίδα Neue Oznabrücker Zeitung θεωρεί ότι η όλη υπόθεση αφήνει πικρή γεύση. « Είναι απίθανο ότι θα επιστρέψει με ψηλά το κεφάλι στο Παρίσι», εκτιμά ο σχολιαστής της.

«Καταρχήν υπάρχει η εκκρεμότητα του αστικού δικαστηρίου, δεύτερον,  το ενδεχόμενο να είναι υποψήφιος για την προεδρία έχει αποκλειστεί και, τρίτον, στο Παρίσι τον περιμένει άλλη μια ποινική δίωξη για άσκηση σεξουαλικής βίας. Η καριέρα του 62χρονου έχει τελειώσει και είναι κρίμα γιατί στην εποχή της ευρωκρίσης θα μπορούσε να συμβάλει θετικά» καταλήγει ο σχολιαστής.  

 

Η εφημερίδα Westfallen Blatt φτάνει στο σημείο να αμφισβητεί την απόφαση, και εξηγεί το γιατί: « δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το σπέρμα που βρέθηκε ήταν του Ντομινίκ Στρος Καν. Και κανείς δεν ισχυρίστηκε πως έγινε ό,τι έγινε με τη θέληση της καμαριέρας. Και για να το πούμε ακόμη πιο καθαρά: ο Ντομινίκ δεν ήταν ανάγκη ούτε να την αγγίξει, και στην εκτίμηση αυτή δεν χρειάζονταν καμία δικαστική απόφαση, αρκεί η κοινή λογική», αποφαίνεται ο σχολιαστής της.