Καθυστερεί η ανθρωπιστική βοήθεια στις πληγείσες περιοχές της ΝΑ Ασίας

Η βιβλική καταστροφή στη ΝΑ Ασία εξακολουθεί να είναι κυρίαρχο θέμα στις γερμανικές εφημερίδες. "Πού είναι οι τοπικές κυβερνήσεις;" διερωτάται σε σχόλιό της η Tageszeitung και επισημαίνει: "Η βοήθεια ήρθε άμεσα μόνον από τους εράνους στην εκάστοτε χώρα και από τις μη κυβερνητικές οργανώσεις. Ο δυσκίνητος μηχανισμός των ΗΕ αντέδρασε γρήγορα, αλλά σε σύγκριση με άλλες φορές, όχι πραγματικά γρήγορα. Όλοι πήραν αποφάσεις για βοήθεια, όλοι ακόμη και οι επιχειρηματίες και οι βιομηχανίες δήλωσαν ότι θα βοηθήσουν. Επί τόπου όμως, και εννοούμε όχι στην πρωτεύουσα της Σρι Λάνκα ή της Ινδονησίας ή της Ταϋλάνδης, αλλά εκεί στον τόπο της καταστροφής, βρίσκονται κυρίως πληθώρα εθελοντές, μη κυβερνητικές οργανώσεις, και από σήμερα φθάνουν και τα πρώτα φορτηγά των ΗΕ. Η ίδια η κυβέρνηση π.χ. της Σρι Λάνκα παρουσιάζεται δυσκίνητη . Εάν περίμεναν από την κυβέρνηση δεν θα είχε γίνει ακόμη τίποτε. Η κατάσταση αυτή απαιτεί όχι απλή κινητοποίηση, αλλά ταχύτητα."

Η Frankfurter Rundschau διαπιστώνει: "Η ΕΕ έθεσε 10 εκ. ευρώ στη διάθεση της Ινδονησίας. Ακόμη δεν έχει φθάσει ούτε ένα σεντ, γιατί όπως δηλώνουν από την ΕΕ 'πρέπει οι ανθρωπιστικές οργανώσεις να μας πουν ακριβώς πως και που θα τα διαθέσουν'. Όντως τα χρήματα αυτά προέρχονται από τον Ευρωπαίο φορολογούμενο. Όμως δεν μπορεί έστω αυτή τη φορά να καλυφθεί το κενό που μεσολαβεί πάντα ανάμεσα σε μια καταστροφή και στην οικονομική βοήθεια;"

Η Süddeutsche Zeitung αναρωτιέται εάν όντως όλες οι οικονομικές ενώσεις, οι όμιλοι και οι επώνυμοι πλούσιοι θα πραγματοποιήσουν τις υποσχέσεις τους: "Σε μερικούς μήνες θα διαπιστώσουμε πώς εννοούν οι πλούσιοι την αλληλεγγύη τους. Διότι σε μερικούς μήνες δεν θα είναι πια στα πρωτοσέλιδα τα θύματα της καταστροφής, αλλά οι ανάγκες θα είναι το ίδιο μεγάλες, όπως και τώρα. Οψόμεθα".

Στο Ιράκ συνεχίζεται η ένταση και ταυτόχρονα αυξάνεται η δυσπιστία για την επιτυχία των επερχόμενων εκλογών. Η συντηρητική Die Welt γράφει: "Το ξέραμε όλοι, ότι όσο πλησιάζει η ημερομηνία διεξαγωγής των εκλογών, τόσο θα πληθαίνουν οι τρομοκρατικές επιθέσεις. Η τακτική της κυβέρνησης Μπους είναι όμως συνετή, διότι προσπαθεί να αυξήσει τις πιθανότητες εκλογής σουνιτών στις εκλογές, γεγονός που μειώνει τον κίνδυνο ενός εμφυλίου και ακολουθεί σαφέστατα τη λογική που ισχύει πια στη Γάζα και στην Αίγυπτο: όσο μεγαλύτερη ευθύνη επωμίζονται οι εξτρεμιστές για την ασφάλεια του πληθυσμού, τόσο μειώνεται η τάση τους να χάσουν την εμπιστοσύνη του. Ασφαλώς το γεγονός ότι μέχρι τώρα οι δυνάμεις κατοχής δεν κατόρθωσαν να ελέγχουν το μικρό κομμάτι της εθνικής οδού από το αεροδρόμιο μέχρι τη Βαγδάτη σημαίνει πως στην κατεύθυνση αυτή υπάρχουν ελλείμματα. Όμως δεν μπορεί το πεζοδρόμιο και οι επιθέσεις να καθορίσουν την διεξαγωγή εκλογών."

Τέλος η Süddeutsche Zeitung σχολιάζει: "Η αξία των εκλογών στο Ιράκ έγκειται μόνον στο γεγονός της νομιμότητας ή όχι της νέας κυβέρνησης, η οποία θα πάρει στα χέρια της τις τύχες του ιρακινού λαού. Εάν όμως οι εκλογές αυτές καταλήξουν σε φιάσκο, τότε χάθηκε η τελευταία ελπίδα του Ιράκ για ένα καλύτερο μέλλον. Γι' αυτό η αναβολή των εκλογών δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ακύρωση, διότι μια παράταση δύο ή τριών μηνών ίσως αποβεί χρήσιμη για τον προσεταιρισμό των σουνιτών."