Θα πέσει το τελευταίο τείχος της Ευρώπης;

«Κύπρος: Θα πέσει το τελευταίο τείχος της Ευρώπης;», είναι ο τίτλος άρθρου στην αυστριακή Die Presse που αναφέρεται στην επανέναρξη των συνομιλιών στη Μεγαλόνησο. Η εφημερίδα επισημαίνει ότι 40 χρόνια μετά την τουρκική εισβολή αλλά και 10 χρόνια μετά το δημοψήφισμα, «υπάρχει πλέον νέα ελπίδα. Οι ηγέτες των δυο πληθυσμιακών ομάδων, ο ελληνοκύπριος πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης και ο Ντερβίς Έρογλου, επικεφαλής των Τουρκοκυπρίων, ξεκίνησαν την Τρίτη μια νέα προσπάθεια για την ενότητα του νησιού».

«Υπάρχει λόγος αισιοδοξίας»

«(…) Όταν ολοκληρωθούν οι συνομιλίες, Έλληνες και Τούρκοι θα τοποθετηθούν σε χωριστά δημοψηφίσματα επί του σχεδίου. Με δεδομένες τις πολλές ανεπιτυχείς προσπάθειες του παρελθόντος, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η νέα πρωτοβουλία συναντά μεγάλη επιφυλακτικότητα. Έτσι ο Αναστασιάδης δέχεται πιέσεις στο εσωτερικό, επειδή ορισμένα ελληνοκυπριακά κόμματα απορρίπτουν το κοινό ανακοινωθέν ως φιλοτουρκικό. Υπάρχει όμως και λόγος αισιοδοξίας. Οι οικονομικές κρίσεις σε Κύπρο και Ελλάδα έφεραν στο προσκήνιο τα οφέλη μιας επανένωσης. Μέχρι σήμερα η Κύπρος, που είναι μέλος της ΕΕ, δεν μπορεί να έχει εμπορικές σχέσεις με τη γειτονική Τουρκία. Επιπλέον σε μια ενωμένη Κύπρο θα ήταν πιο εύκολη από ότι σήμερα η αξιοποίηση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου που έχουν ανακαλυφθεί. Η Τουρκία ενδιαφέρεται επίσης για μια λύση καθώς αυτό θα παραμέριζε τα εμπόδια στις διαπραγματεύσεις της με την ΕΕ».

Στο ίδιος μήκος κύματος και η γερμανική Süddeutsche Zeitung του Μονάχου που παρατηρεί: «Ο νότος βιώνει μια βαθιά οικονομική κρίση και εξαρτάται εδώ και έναν χρόνο από τις χώρες της ευρωζώνης. Η κρίση εντείνει τις πιέσεις για την εξεύρεση λύσης. Αλλά και η κοινή επιθυμία για αξιοποίηση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου δίνει μια νέα δυναμική στη διαδικασία της επανένωσης που έχει παγώσει από το 2012».

Γαλλία και ΗΠΑ έχουν ίδια οπτική γωνία

Ένα από τα θέματα που κυριαρχούν στον σημερινό ευρωπαϊκό τύπο είναι η επίσκεψη του Φρανσουά Ολάντ στις ΗΠΑ. Η αυστριακή Der Standard σχολιάζει ότι «το θέμα στρατιωτική συνεργασία σαφώς και κυριάρχησε στο μενού της επίσκεψης του γάλλου προέδρου Ολάντ στις ΗΠΑ. (…) Αμερικανοί και Γάλλοι έχουν παρόμοια οπτική γωνία. Τόσο η Ουάσιγκτον όσο και το Παρίσι πιστεύουν ότι η Ευρώπη θα πρέπει να αναλάβει περισσότερες ευθύνες για την ασφάλειά της. Οι ΗΠΑ δεν μπορούν και δεν θέλουν να συνεχίσουν να βγάζουν τα ευρωπαϊκά κάστανα από τη φωτιά και χαίρονται εάν η Γαλλία αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια περιοχή που θεωρείται υψηλής στρατηγικής σημασίας για τις ΗΠΑ. Με το βλέμμα στο Μαλί, την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, τη Συρία και το Ιράν, ο πρόεδρος Ομπάμα χαρακτήρισε τον γάλλο ομόλογό του ισχυρό εταίρο».

Την ευρωπαϊκή αντίδραση στο δημοψήφισμα της Ελβετίας για τον περιορισμό της μετανάστευσης σχολιάζει η ελβετική Tages-Anzeiger: «Η Ελβετία βρίσκεται στο στόχαστρο των Βρυξελλών και είναι απομονωμένη όσο ποτέ άλλοτε. Οι ελβετικές νουθεσίες περί της δήθεν υπεροχής της άμεσης δημοκρατίας δεν ενθουσιάζουν τις Βρυξέλλες και τις υπόλοιπες πρωτεύουσες. Στο κάτω κάτω αντιμετωπίζουν ήδη αρκετά προβλήματα στην προσπάθειά τους να τιθασεύσουν τους δεξιούς λαϊκιστές στις τάξεις τους».

Επιμέλεια: Κώστας Συμεωνίδης

Υπεύθ. Σύνταξης: Στέφανος Γεωργακόπουλος