Η υγεία ως πεδίο επενδυτικών ευκαιριών

Οι περιοχές όπου συνήθως δραστηριοποιείται η γερμανική ανθρωπιστική οργάνωση Medico international είναι οι φτωχές χώρες της Ασίας, Αφρικής και Λατινικής Αμερικής. Προγραμματικός της στόχος είναι η διασφάλιση του ανθρώπινου δικαιώματος στην υγεία. Και αυτό ακριβώς τίθεται υπό αμφισβήτηση στην Ελλάδα υποστηρίζει η Κέρστιν Σούμπερτ, γιατρός και υπεύθυνη του τμήματος υγείας στη Medico international μετά από μια πρόσφατη περιοδεία στη χώρα, με πολλές επισκέψεις σε νοσοκομεία αλλά και συναντήσεις με γιατρούς:

“Η σταδιακή κατάρρευση του συστήματος υγείας στην Ελλάδα ήταν ορατή δια γυμνού οφθαλμού. Οι συνομιλητές μας ενημέρωσαν για δραστικές περικοπές των μισθών, για μείωση του προσωπικού, για έλλειψη σε υλικά και φάρμακα. Και όχι μόνο. Βάσει των στοιχείων της ελληνικής κυβέρνησης, το 30% των εργαζόμενων είναι ανασφάλιστοι”

Στόχος της Τρόικα η ιδιωτικοποίηση του συστήματος υγείας

Η Medico international έχει γνωρίσει ανάλογες καταστάσεις σε ασιατικές, αφρικανικές, και λατινοαμερικανικές χώρες, στις οποίες είχαν εφαρμοστεί προγράμματα προσαρμογής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

“Επιδιώκεται κάθε φορά οι περικοπές στον προϋπολογισμό του καταχρεωμένου κράτους να γίνουν πρωτίστως στον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης και της υγείας, και αυτό επειδή εδώ ξοδεύεται ένα σημαντικό μέρος του προϋπολογισμού. Όπως μας δείχνει και το παράδειγμα της λειτουργίας της Tρόικα στην Ελλάδα, αυτές οι περικοπές δεν είναι γενικές, αλλά διατυπώνονται πολύ συγκεκριμένα για κάθε επιμέρους τομέα, π.χ. μείωση του προσωπικού, επιπρόσθετες εισφορές κτλ. Στόχος αυτών των μέτρων είναι η αύξηση της ανταγωνιστικότητας του κοινωνικού και του συστήματος υγείας μέσω της ιδιωτικοποίησης.”

Εδώ έγκειται το βαθύτερο νόημα της πολιτικής της Tρόικα υποστηρίζει ο διευθυντής της Medico international Τόμας Γκέμπαουερ. H δημιουργία δηλαδή νέων πεδίων επενδυτικών ευκαιριών για τεράστια ιδιωτικά κεφάλαια ανά τον κόσμο που προς το παρόν παραμένουν ανενεργά. Ο τομέας της υγείας θεωρείται από τους πιο επικερδείς. Όπως εξηγεί ο κ. Γκέμπαουερ “πρόκειται για μια τεράστια αγορά. Στη Γερμανία, π.χ., ο συνολικός τζίρος ανέρχεται στα 300 δις ευρώ. Πρόκειται για έναν από τους σημαντικότερους τομείς της οικονομίας, που το μεγαλύτερο του μέρος ανήκει ακόμη στο δημόσιο. Πολλοί ιδιώτες επενδυτές έχουν εκφράσει έντονο ενδιαφέρον να δραστηριοποιηθούν σε αυτόν τον τομέα επειδή υπόσχεται κέρδη. Ένα ιδιωτικοποιημένο σύστημα υγείας θα εξυπηρετεί όμως τα συμφέροντα του επενδυτή και όχι τις ανάγκες αυτών που χρειάζονται βοήθεια και που θέλουν να ασκήσουν το δικαίωμά τους για υγειονομική περίθαλψη.”

Η Medico international επιμένει στην αναγκαιότητα του δημόσιου συστήματος υγείας και λόγω της στενή συσχέτισης ανάμεσα στη φτώχεια και την αρρώστια. Το παράδειγμα της Ελλάδας είναι ενδεικτικό, τονίζει ο Τόμας Γκέμπαουερ. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι σε θέση να επισκεφτούν το γιατρό ή να αγοράσουν τα αναγκαία φάρμακα. Έχει αυξηθεί ο αριθμός των αυτοκτονιών, αυτών που πάσχουν από κατάθλιψη, των κρουσμάτων AIDS, της βρεφικής θνησιμότητας.

Διαφάνεια και έλεγχος στο δημόσιο σύστημα υγείας

Είναι λοιπόν πασιφανές ότι η ιατρική περίθαλψη του οικονομικά αδύναμου τμήματος του πληθυσμού “διασφαλίζεται μόνον από ένα σύστημα που βασίζεται στην κοινωνική αλληλεγγύη”. Αλλά και ένα τέτοιο σύστημα υγείας θα πρέπει να λειτουργεί με οικονομικά κριτήρια, επιμένει ο κ. Γκέμπαουερ, κάτι που δεν εφαρμόζεται επαρκώς ούτε στη Γερμανία. Παγκοσμίως ξοδεύονται 6 τρισεκατομμύρια δολάρια για την υγεία, το ποσό αυτό αντιστοιχεί σε 1000 δολάρια ανά άτομο, βέβαια, θεωρητικά και μόνο. Στην πραγματικότητα επικρατεί ανισότητα μεταξύ Βορρά και Νότου. Ο μέσος όρος που ξοδεύεται στον τομέα της υγείας στην Αιθιοπία για κάθε πολίτη είναι 7 ευρώ, ενώ στη Γερμανία 3.000 ευρώ. Όπως όμως δείχνει μια έρευνα της γερμανικής Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Δίωξης του Εγκλήματος (ΒΚΑ), το ποσό αυτό είναι υπερβολικό και προϊόν διαφθοράς. Μόνο από την καταπολέμηση της απάτης με ιατρικές συνταγές και περιττών εγχειρήσεων θα μπορούσαν να εξοικονομηθούν 12 δις ευρώ.

Οι πρακτικές αυτές δεν είναι βέβαια άγνωστες στην Ελλάδα. Εάν υπάρχει η θέληση να διατηρηθεί ο δημόσιος χαρακτήρας του συστήματος υγείας, τότε θα πρέπει να αλλάξει ο τρόπος λειτουργίας του, δηλώνει ο διευθυντής της Medico international Τόμας Γκέμπαουερ:

“Θα πρέπει να καθιερωθούν μελλοντικά μορφές δημοκρατικού ελέγχου που θα διασφαλίζουν τη διαφανή διαχείριση του συστήματος. Αυτή τη στιγμή κάτι τέτοιο το συναντάμε σε μια πρώιμη μορφή μόνο στα κοινωνικά ιατρεία της Ελλάδας. Ίσως όμως δημιουργηθεί εδώ το πρότυπο που θα εφαρμοστεί κατόπιν στο δημόσιο σύστημα υγείας, σε περίπτωση που τελικά αυτό διασωθεί έναντι των τάσεων ιδιωτικοποίησης.”


Ρεπορτάζ: Παναγιώτης Κουπαράνης

Υπεύθ. Σύνταξης: Κώστας Συμεωνίδης