Η Ρωσία στέλνει σε ολόκληρο τον κόσμο ένα μήνυμα
3 Αυγούστου 2007
«Η ρωσική αποστολή στην Αρκτική με την οποία η Μόσχα διεκδικεί το θαλάσσιο βυθό του Βορείου Πόλου δεν έχει απλώς επιστημονική αξία, αλλά και γεωπολιτική και στρατηγική» υπογραμμίζει η ιταλική εφημερίδα La Stampa «η εμβέλεια δε αυτών των διεκδικήσεων είναι προς το παρόν αστάθμητη. Η Ρωσία στέλνει ξανά σε ολόκληρο τον κόσμο ένα εντυπωσιακό μήνυμα.»
«Αυτές οι δραστηριότητες της Μόσχας αποσκοπούν στο να αποσπάσουν τους Ρώσους πολίτες από τα εγκλήματα και την τυραννική και βίαιη διακυβέρνηση του προέδρου Πούτιν» αποφαίνεται η βρετανική εφημερίδα The Daily Telegraph και επισημαίνει: «ο ελεύθερος κόσμος πρέπει να έχει μερίδιο σε όλα τα υπάρχοντα αποθέματα ενέργειας που βρίσκονται στην Αρκτική, το ότι η Ρωσία κατέχει ήδη τόσα πολλά αποθέματα συνιστά πρόβλημα λόγω του ιδιότροπου και συχνά εκβιαστικού καθεστώτος της.»
«Οι Αμερικανοί επιστήμονες δεν θέλουν να αναγνωρίσουν στη Ρωσία ότι οι υποθαλάσσιες οροσειρές της Αρκτικής ανήκουν στο βόρειο τμήμα της ρωσικής στεριάς και ότι πρόκειται απλώς για τη συνέχεια της σιβηρικής ηπειρωτικής πλάκας» γράφει σε ανάλυσή της η ρωσική εφημερίδα Rossijskaja Gaseta και καταλήγει: «Οι δραστηριότητες των Αμερικανών στην παγωμένη θάλασσα είναι εξηγήσιμες, διότι στον θαλάσσιο βυθό της Αρκτικής βρίσκεται το 25% των παγκοσμίων αποθεμάτων σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο, αλλά και σημαντικά αποθέματα κασσίτερου, μαγγάνιου, χρυσού, νικελίου, μολύβδου και λευκόχρυσου.»
«Αύριο Σάββατο θα συγκροτηθεί σε σώμα το νέο τουρκικό κοινοβούλιο, στο οποίο έχει μεγάλη πλειοψηφία κυβερνητικό κόμμα ΑΚΠ – θα είναι ένα κοινοβούλιο με πολλά νέα πρόσωπα» γράφει σε ανάλυσή της η γερμανική εφημερίδα Die Welt «Το ΑΚΠ διαθέτει γύρω στους 200 βουλευτές που στην πλειοψηφία τους είναι ή απολίτικοι τεχνοκράτες ή προσωπικότητες από άλλα κόμματα, πρόσωπα που αποδυναμώνουν το ισλαμικό προφίλ του κυβερνητικού κόμματος και που ενδέχεται να ενισχύσουν την αξιοπιστία του ως εκσυγχρονιστικού κόμματος.» «Στο ΑΚΠ όμως λείπουν 27 καθοριστικές ψήφοι για την συνταγματική αλλαγή που θα του επιτρέψει να περιορίσει δραστικά τους στρατιωτικούς. Εάν δεν τις δώσουν τα κεμαλικά κόμματα, τότε το σχέδιο του ΑΚΠ μπορεί να εφαρμοστεί μόνον με τη βοήθεια του κουρδικού κόμματος, γεγονός που σημαίνει πολιτικές παραχωρήσεις προς τους Κούρδους. Έτσι το ΑΚΠ συγκεντρώνει την προσοχή του στους Κούρδους μέλη του κόμματος, διότι από το 2002 το κόμμα του Ερντογάν έχει διπλασιάσει τις ψήφους του στους θρησκευόμενους Κούρδους ψηφοφόρους και διαθέτει μεγάλο αριθμό Κούρδων στους κόλπους του. Οι Κούρδοι μέλη του ΑΚΠ ευελπιστούν τώρα ότι μπορούν να δρομολογήσουν μέσω του κυβερνητικού κόμματος μια ρεαλιστική πολιτική για τα δικαιώματα των Κούρδων, μια προοπτική που δεν κατάφερε ποτέ να προσφέρει το ΠΚΚ.»