Η οδύσσεια των ανήλικων Αφγανών στην Ελλάδα
13 Νοεμβρίου 2009
«Οι Αφγανοί της Αθήνας» είναι ο τίτλος ρεπορτάζ της εφημερίδας του Βερολίνου Tagesspiegel. Θέμα της η οδύσσεια των Αφγανών προσφύγων στο πρόσωπο του Ζία, ενός 16χρονου Αφγανού:
«Όπως ο νεαρός Ζία, χιλιάδες ανήλικοι Αφγανοί καταφεύγουν στην Ελλάδα. 2.648 κατέγραψε πέρσι η ελληνική ακτοφυλακή. Πολύ πιθανόν ο πραγματικός αριθμός των νεαρών προσφύγων να είναι μεγαλύτερος.
Οι νεαροί κοιμούνται κυρίως στο ύπαιθρο, σε άδεια σπίτια, σε εγκαταλελειμένα εργοστάσια ή κάτω από γέφυρες και ελπίζουν ότι θα καταφέρουν με κάποιο τρόπο να φύγουν από τη χώρα. Στην Ελλάδα εγκαταλείπονται στην τύχη τους. Δεν υπάρχει δυνατότητα στέγασης, ούτε μεγάλες ελπίδες για χορήγηση ασύλου.
Η Ελλάδα διαβεβαίωσε ότι όλοι οι ανήλικοι πρόσφυγες θα δίδονται σε οικογένειες, αλλά μέχρι σήμερα δεν έγινε τίποτε. Πολλοί από αυτούς τους νεαρούς προτιμούν πιθανόν να ζήσουν στο δρόμο, διότι έτσι δεν ελέγχονται από το κράτος και η απέλαση τους δεν θα είναι πιθανή».
«Όταν μιλάς με τους Αφγανούς της Αθήνας έχεις την εντύπωση ότι η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να λύσει το πρόβλημα μέσω της στατιστικής: πολλοί νεαροί Αφγανοί διηγούνται ότι η ελληνική ακτοφυλακή τούς καταγράφει ως ενήλικες. Έτσι νεαροί γύρω στα 15 εμφαίνονται στα χαρτιά 27.»
Το ρεπορτάζ περιγράφει επίσης τις ατέλειωτες ουρές στα κεντρικά της αστυνομίας: «κάθε νύχτα στέκονται στην ουρά εκατοντάδες πρόσφυγες για να υποβάλουν αίτηση χορήγησης ασύλου. Οι περισσότεροι είναι από το Μπαγκλαντές, το Σουδάν ή το Πακιστάν. Οι πρώτοι στην ουρά περιμένουν ήδη πάνω από 20 ώρες και όπως αναφέρουν το πολύ 25 άτομα θα καταφέρουν να καταθέσουν τελικά αίτηση για χορήγηση ασύλου. Κάθε 100 μέτρα σταθμεύει ένα περιπολικό. Λίγο μετά τις 6 αναβοσβήνουν τα φώτα τους, δίνοντας έτσι το σύνθημα ότι πρέπει να φύγουν. Οι πρόσφυγες εγκαταλείπουν το χώρο.»
«Οι περισσότεροι Αφγανοί δεν υποβάλλουν καν τα χαρτιά τους για χορήγηση ασύλου στην Ελλάδα, αγνοούν την ημερομηνία εξόδου από τη χώρα, που τους έχουν γράψει στο δελτίο εισόδου οι μεταναστευτικές αρχές και προσπαθούν με κάθε τρόπο να καταλήξουν στη Βόρεια Ευρώπη, με την ελπίδα ότι δεν θα επαναπροωθηθούν στην Ελλάδα.
Οι πιθανότητες να εκπληρωθεί η ελπίδα τους είναι μηδαμινές, αλλά στο μεταξύ φαίνεται ότι αυξάνονται τουλάχιστον στη Γερμανία. Και αυτό γιατί μετά από απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου, χορηγήθηκε το 2009 άσυλο σε 500 άτομα και οικογένειες που είχαν έλθει από την Ελλάδα, καθώς η χώρα αυτή δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της.»
Ανοιχτή κριτική στην πολιτική Πούτιν;
Η ετήσια ομιλία του Ρώσου προέδρου Ντίμιτρι Μεντβέντεφ προς το έθνος σχολιάζεται σήμερα από τις ευρωπαϊκές εφημερίδες.
Η γαλλική Le Figaro: «Στο πρόγραμμα που ανακοίνωσε χθες ο Ρώσος πρόεδρος υπάρχουν στοιχεία σαφούς ρήξης με το παρελθόν, αλλά και ανοιχτής κριτικής έναντι της πολιτικής που ακολούθησε επί δύο προεδρικές θητείες ο Βλαντιμίρ Πούτιν.
Όμως, παρ’ όλα αυτά θα ήταν λάθος να πιστέψει κανείς ότι οι δύο ηγέτες που μοιράζονται την εξουσία στη Ρωσία δεν συμφωνούν στις στρατηγικές τους επιλογές.»
Η γερμανική Süddeutsche Zeitung:
«100 λεπτά μίλησε ο Ρώσος πρόεδρος. Και ήταν τόσο επικριτική η ομιλία του για τις οικονομικές δομές της Ρωσίας που θα μπορούσαν να κάνουν τον πρωθυπουργό Βλαντιμίρ Πούτιν να τρέμει.
Αλλά ο Πούτιν δεν φοβάται, όσο η δημοτικότητά του και η συναίνεση του πληθυσμού απέναντί του παραμένουν σε υψηλότερα ποσοστά από εκείνες του προέδρου Μεντβέντεφ.
Ο Μεντβέντεφ μπορεί να φύγει από τη σκιά του προκατόχου του Πούτιν, αλλά δεν μπορεί ακόμη να αποδεσμευτεί.»
«Φιάσκο η πολιτική Ομπάμα στην Εγγύς Ανατολή»
Τέλος η γαλλική εφημερίδα Le Monde ασκεί κριτική στην πολιτική Ομπάμα στην Εγγύς Ανατολή:
«Πρέπει να σταματήσουμε να παριστάνουμε ότι κάτι γίνεται. Στην Εγγύς Ανατολή δεν γίνεται τίποτε. Δεν υπάρχει ούτε ίχνος από αυτό που λέμε ‘διαπραγματεύσεις’. Δεν υπάρχει καν προοπτική ειρήνευσης και η κατάσταση χειροτερεύει. Και υπεύθυνες γι’ αυτό είναι κατά κύριο λόγο οι ΗΠΑ. Πριν από μερικούς μήνες ο Ομπάμα έθεσε την ισραηλινο-παλαιστινιακή σύγκρουση στις προτεραιότητές του και απαίτησε ανοιχτά τον τερματισμό της οικοδόμησης εβραϊκών οικισμών στη παλαιστινιακή Δυτική Όχθη του Ιορδάνη. Ήταν η προϋπόθεση -αν όχι η βάση- για την έναρξη διαπραγματεύσεων με τους Παλαιστινίους. ΟΙ Ισραηλινοί αρνήθηκαν και οι ΗΠΑ το κατάπιαν χωρίς αντίλογο.
Μέσα σε λίγες εβδομάδες ο Ομπάμα έχασε την αξιοπιστία που είχε κερδίσει τον Ιούνιο με την ομιλία του στο Πανεπιστήμιο του Καΐρου. Ακόμη και στη διπλωματική γλώσσα η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί διαφορετικά: πρόκειται για φιάσκο.»
Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου
Υπεύθ. Σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος