Η κρίση του ευρώ αναδεικνύει πολιτικές αδυναμίες στην ευρωζώνη

Ενα πακέτο 750 δις ευρώ συμφώνησαν μετά τα μεσάνυχτα της Κυριακής οι υπουργοί Οικονομικών της ΕΕ για να αποκρούσουν την επίθεση των κερδοσκόπων στο ευρώ. Τί συνέβη όμως πραγματικά με τους κερδοσκόπους; «Το ερώτημα είναι, αν πρόκειται για κακούς σπεκουλαδόρους, ή αν έκαναν παραδείγματος χάριν τη δουλειά τους. Δηλαδή να βελτιστοποιήσουν τις κινήσεις τους, με το να πουν ότι η μακροοικονομική ανάλυση δείχνει ότι το ευρώ θα υποχωρήσει έναντι του δολαρίου, κάτι που είναι και προς το δικό μας συμφέρον, διότι έτσι ενισχύονται οι εξαγωγές μας», λέει ο Ούντο Στέφενς, πρόεδρος στο Frankfurt Schoοl of Finance. Την κρίση δεν την προκάλεσαν οι κερδοσκόποι, λέει ο Ούντο Στέφενς. «Την κρίση προκάλεσαν σίγουρα κυβερνήσεις και συμπεριφορές κρατών, που εθίστηκαν στο γλυκό φάρμακο του χρέους και τώρα δεν ξέρουν πως να απεξαρτηθούν».

Ενίσχυση των εξαγωγών

Κινήσεις πανικού υπήρξαν στις αγορές, πέφτοντας το σύνθημα βγαίνουμε από το ευρώ δημιουργείται μια δυναμική στους παράγοντες της αγοράς ότι το ευρώ θα χάσει αξία. Αλλά πόσο κακό είναι να πέσει το ευρώ; «Δεν πιστεύω ότι το ευρώ είναι σε ιδιαίτερα μεγάλο κίνδυνο», είναι η απάντηση από τον Βόλφγκανγκ Γκέρκε, διευθυντή του Βαυαρικού Οικονομικού Κέντρου στο Μόναχο. «Η σημερινή τιμή του είναι καλή για πολλές χώρες της ευρωζώνης. Θα μπορούσαμε να το δούμε και χαμηλότερα, χωρίς να προκαλούνται ιδιαίτερα προβλήματα. Το αντίθετο μάλιστα, αυτό θα βοηθούσε αρκετές χώρες, κυρίως Ισπανία και Ελλάδα, να γίνουν ανταγωνιστικότερες στις διεθνείς αγορές».

Πράγματι, υπήρξαν εποχές που ένα ευρώ κόστιζε 88 σεντ και όχι 1,30 δολάρια. Βεβαίως οι εισαγωγές πρώτων υλών και ενέργειας θα γίνουν ακριβότερες, αλλά από την άλλη πλευρά θα ενισχυθούν οι εξαγωγές.

Ο κίνδυνος του πληθωρισμού

Οι πληθωριστικές πιέσεις είναι πολύ πιο επικίνδυνες από ένα αδύναμο ευρώ, εκτιμά ο Ούντο Στέφενς. Τα 750 δις του πακέτου είναι ακόμη με τη μορφή εγγυήσεων, αλλά αν πέσουν πραγματικά στην αγορά, θα προξενήσουν πληθωρισμό. Για αυτό και είναι σημαντικό να σταματήσουν οι κερδοσκόποι. Ο Ούντο Στέφενς έχει τη συνταγή αλλά είναι μακροπρόθεσμη. "Δεν πρέπει να παγιωθούν οι μεγάλες διαφορές στο επίπεδο ανάπτυξης στο χώρο της Ευρωζώνης. Το ζήτημα είναι ποιός επιβλέπει ποιόν. Η Γερμανία ακολούθησε μια έντονα συγκρατημένη εισοδηματική πολιτική. Άλλοι και δεν θέλω να παρεξηγηθώ ξόδευαν απλόχερα λεφτά. Πρέπει να βρούμε ένα συμβιβασμό και μία ισορροπία προσαρμογής που δεν θα επιτρέπει τόσο μεγάλες διαφορές μέσα σε έναν ενιαίο νομισματικό και οικονομικό χώρο", καταλήγει ο Ούντο Στέφενς.

Rolf Wenkel / Γιώργος Παππάς

Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου