1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Η εκλογική ήττα Αθνάρ είναι μια απώλεια για τις ΗΠΑ.

16 Μαρτίου 2004

Με την κυβερνητική αλλαγή στην Ισπανία οι ΗΠΑ έχασαν αντικειμενικά έναν πιστό και σημαντικό σύμμαχο. Ο Ισπανός πρωθυπουργός Αθνάρ δεν ήταν μόνον προσωπικός φίλος και ομοϊδεάτης του προέδρου Μπους, αλλά και ένας από εκείνους που απέστειλαν αμέσως στρατιωτική βοήθεια στο Ιράκ. Μέχρι σήμερα σταθμεύουν γύρω στους 1300 στρατιώτες στη Βαγδάτη κι αυτό παρά την αντίθετη άποψη του 90% του ισπανικού λαού. Ο νέος Ισπαν

https://p.dw.com/p/AvAw
Ο νικητής των ισπανικών εκλογών Χοσέ Λουίς Θαπατέρο.
Ο νικητής των ισπανικών εκλογών Χοσέ Λουίς Θαπατέρο.Εικόνα: AP

ός πρωθυπουργός Χοσέ Θαπατέρο ανακοίνωσε ότι, όπως είχε δεσμευτεί προεκλογικά, θα αποσύρει τους Ισπανούς στρατιώτες μέχρι τέλος Ιουνίου, εάν η παραμονή ξένων στρατιωτικών δυνάμεων δεν κατοχυρωθεί με εντολή των ΗΕ.

Τόσο η ήττα Αθνάρ, όσο και η απόσυρση των ισπανικών στρατιωτικών δυνάμεων από το Ιράκ αξιολογούνται εντελώς διαφορετικά στις ΗΠΑ από ότι στην Ευρώπη. Χαρακτηριστική ήταν χθες η αντίδραση των Αμερικανών πολιτών στη δημοσκόπηση της ημέρας του CNN: στο ερώτημα αν η νίκη των σοσιαλιστών σημαίνει και νίκη των τρομοκρατών, η πλειοψηφία των θεατών απάντησε καταφατικά. Αποψη που απηχεί φυσικά τις θέσεις της κυβέρνησης Μπους, αλλά και της αντιπολίτευσης. Ο Τζέημς Ρούμπιν πρώην αναπληρωτής υπουργός εξωτερικών επί Κλίντον δήλωσε:

"Εάν ήταν όντως η Αλ Κάιντα ο δράστης των επιθέσεων στη Μαδρίτη, τότε το εκλογικό αποτέλεσμα, όσο κι αν φαίνεται τραγικό, είναι μια τακτική νίκη των τρομοκρατών. Ομως αυτό συνέβη μόνον και μόνον, επειδή η ισπανική κυβέρνηση συμπεριφέρθηκε ανεύθυνα, όσον αφορά τις έρευνες και οι ψηφοφόροι την τιμώρησαν. Προσπάθησαν να την τιμωρήσουν για την πολιτικοποίηση, για την εκμετάλευση των επιθέσεων, εφ' όσον η κυβέρνηση Αθνάρ αντί να προχωρήσει σε έρευνες, βιάστηκε να καταστήσει υπεύθυνη την ΕΤΑ."

Ακόμη και ο δημοκρατικός γερουσιαστής Τζο Λίμπερμαν προειδοποιεί τους Ευρωπαίους να μην εμπιστεύονται την πολιτική του κατευνασμού:

"Λυπάμαι, γι' αυτό που θα πω, αλλά με την ίδια λογική ο Αγγλος πρωθυπουργός Νέβιλ Τσάμπερλεν υπέγραψε το Σύμφωνο του Μονάχου με τον Χίτλερ, το 1939. Τότε δεν λειτούργησε αυτή η τακτική, αλλά ούτε και σήμερα πρόκειται να έχει επιτυχία στους σημερινούς του συντρόφους της Αλ-Κάιντα. Πρέπει να σταματήσουμε την Αλ-Κάιντα."

Στο σημείο αυτό συμφωνούν όλοι, Ευρωπαίοι και Αμερικανοί. Το ερώτημα που παραμένει είναι πως; Ας μην λησμονούμε ότι σχεδόν κανείς Ευρωπαίος δεν πιστεύει πως ο πόλεμος κατά του Ιράκ ήταν αποτελεσματικό χτύπημα κατά της Αλ-Κάιντα. Αντίθετα η πλειοψηφία των Αμερικανών δηλώνει πως αισθάνεται ασφαλέστερη μετά την πτώση του Σαντάμ.

Δύο απόψεις που συγκρούονται καθημερινά και τώρα μετά την ήττα των συντηρητικών στην Ισπανία διακυβεύεται σοβαρά η 'συμμαχία των προθύμων', γιατί η ήττα αυτή ενδέχεται να επηρεάσει την εκλογική συμπεριφορά και άλλων Ευρωπαίων ψηφοφόρων.