Η απεργία στην AEG: μπορούν να βρουν δουλειά οι Έλληνες απεργοί;
31 Ιανουαρίου 2006
Το συνδικάτο του Μετάλλου, η IG-METALL, διακηρύσσει ότι θα συνεχίσει την απεργία και πως ‘δεν έχει κανένα συμφέρον να τη διακόψει τόσο γρήγορα’. Στην προηγούμενη εκπομπή μας ο Ρολφ Φάμουλα, εκπρόσωπος τύπου της επιτροπής αγώνα των απεργών, επεσήμανε πόσο δυναμικό ρόλο παίζουν οι ξένοι και ασφαλώς και οι Έλληνες εργαζόμενοι στο εργοστάσιο. Μια εβδομάδα μετά στο μικρόφωνο της Deutsche Welle ένας Έλληνας απεργός, συνδικαλιστής, μέλος του συμβουλίου προσωπικού, ο Παρασκευάς Κόλια μας μεταφέρει το κλίμα που επικρατεί ανάμεσα στους Έλληνες απεργούς. Ο κος Κόλιας είναι παντρεμένος, πατέρας δύο παιδιών, ζει εδώ και 37 χρόνια στην Γερμανία και εργάζεται στην AEG 18 ολόκληρα χρόνια. Στην ερώτηση μας πόσο ανταποκρίνεται στο κλίμα, το αισιόδοξο και αγωνιστικό πνεύμα του συνδικάτου απάντησε ότι «όλοι είμαστε ενωμένοι και ζητάμε να αλλάξει η απόφαση του ομίλου ELECTROLUX για το κλείσιμο του εργοστασίου στη Νυρεμβέργη.»
Τα ποσοστά ανεργίας στη Γερμανία δεν μας επιτρέπουν ωστόσο να αισιοδοξούμε, παρά το γεγονός ότι η Βαυαρία έχει μετά τη Βάδη-Βυρτεμβέργη, τους λιγότερους ανέργους στη Γερμανία. Πρόβλημα ανεργίας προκύπτει όμως από την ποιότητα του εργατικού δυναμικού που πλήττεται. Δηλαδή οι εργαζόμενοι που θα μείνουν χωρίς δουλειά είναι ανειδίκευτοι ή εξειδικευμένοι μεν, αλλά σε τομείς που υπάρχει υψηλή ανεργία; Είναι άτομα νεαρής ηλικίας και ευέλικτοι στην αλλαγή τόπου εργασίας ή μεσήλικες με οικογένεια; Με λίγα λόγια είναι ρεαλιστικό, να βρει δουλειά κάποιος Έλληνας, εάν κλείσει το εργοστάσιο της AEG στη Νυρεμβέργη;
Ο Παρασκευάς Κόλιας δηλώνει πως «δεν είναι ρεαλιστικό. Ειδικά στην περιοχή της Νυρεμβέργης. Γιατί δεν πρόκειται μόνον για 1700 θέσεις εργασίας που χάνονται εδώ στην AEG, αλλά και για άλλα εργοστάσια που μας προμηθεύουν υλικά και διάφορα εξαρτήματα. Συνολικά θα μείνουν χωρίς δουλειά γύρω στους 5000 εργαζόμενους. Όσοι είναι εξειδικευμένοι ίσως βρουν κάποια δουλειά. Όμως οι περισσότεροι είναι ανειδίκευτοι και ο μέσος όρος ηλικίας είναι πάνω από 45 χρονών. Αυτά ισχύουν και για τους Έλληνες. Πολλοί επίσης δεν ξέρουν καλά γερμανικά. Είναι σχεδόν απίθανο να ξαναβρούν δουλειά.»
Απίθανο λοιπόν. Και τι θα κάνει ο κάθε 45αρης οικογενειάρχης που εργάζεται στην AEG; Ο Παρασκευάς Κόλιας μας λέει ότι είναι για όλους δύσκολο και αναφέρεται στην δική του περίπτωση: «Και για μένα είναι δύσκολα τα πράγματα, αν και είμαι εξειδικευμένος. Έχω όμως να εξασκήσω το επάγγελμά μου 18 χρόνια, όσα χρόνια δουλεύω στην AEG. Επίσης ως συνδικαλιστής της IG-METALL είμαι γνωστός και μετά από αυτή την απεργία κανένα εργοστάσιο δεν πρόκειται να με προσλάβει.»
Πολλοί ξένοι σε τέτοιες περιπτώσεις βλέπουν την επιστροφή στην πατρίδα σαν σανίδα σωτηρίας. Ειδικά οι Ευρωπαίοι πολίτες όπως οι Έλληνες ή οι Ιταλοί μπορούν να δοκιμάσουν και αυτή τη λύση. Όμως και στην πατρίδα, Ελλάδα ή Ιταλία, υπάρχει ανεργία και προοπτική έχουν τελικά μόνον όσοι είναι νεαροί και δεν έχουν πολλά χρόνια στη Γερμανία, υποστηρίζει ο Έλληνας συνδικαλιστής της AEG: «Γιατί κάποιος που έχει πολλά χρόνια στη Γερμανία, όπως εγώ, που μεγάλωσα εδώ, δεν είναι εύκολο να προσαρμοστεί στις ελληνικές εργασιακές σχέσεις και να βρει δουλειά. Εξάλλου δεν μιλάω καλά ελληνικά.»
Βιβή Παπαναγιώτου