Ηλεκτρικό από τα βάθη των ωκεανών

Σε περιόδους που το πετρέλαιο ήταν φτηνό η μέθοδος μετατροπής της ωκεάνιας ενέργειας σε ηλεκτρικό θεωρούνταν πολύ ακριβή. Σήμερα, όμως, που η τιμή του πετρελαίου συνεχώς αυξάνεται και η κλιματική αλλαγή απειλεί την ανθρωπότητα η μέθοδος αυτή γίνεται και πάλι επίκαιρη. Τι ακριβώς είναι αυτή η μέθοδος; Το νερό που βρίσκεται στην επιφάνεια των θαλασσών, λόγω της ηλιακής ακτινοβολίας, είναι πιο ζεστό από αυτό σε βάθος πολλών εκατοντάδων μέτρων. Η μονάδα παραγωγής ενέργειας βασίζεται ακριβώς σε αυτή τη διαφορά θερμοκρασίας που πρέπει να είναι τουλάχιστον 20 βαθμοί. Αυτή και μόνο η διαφορά αρκεί για να τη θέσει σε λειτουργία τουρμπίνα παραγωγής ενέργειας.

Ηλεκτρικό συνεχώς

Στα ημικρατικά ναυπηγεία της γαλλικής Διεύθυνσης Ναυτικών Κατασκευών (DCNS) υπάρχουν μηχανικοί που ασχολούνται σοβαρά με αυτή τη μέθοδο, γνωστή ως Otec. Είναι τα αρχικά των λέξεων Ocean Thermal Energy Conversion. Μέσω ενός σωλήνα πολλών χιλιομέτρων αντλείται στην επιφάνεια νερό από τα κρύα βάθη των θαλασσών, όπου το νερό είναι πιο ζεστό. Το νερό θερμαίνει ένα υγρό, είτε αμμωνία είτε κάποιο άλλο, που βράζει σε χαμηλή θερμοκρασία. Το αέριο που παράγεται δίνει ώθηση στις τουρμπίνες για να λειτουργήσουν και να παράγουν ηλεκτρικό. Η λογική είναι ίδια με τον τρόπο λειτουργίας ενός εργοστασίου παραγωγής ενέργειας από άνθρακα, μόνο που οι θερμοκρασίες είναι χαμηλότερες και δεν παράγεται καθόλου διοξείδιο του άνθρακος. Ο Εμάνουελ Μπροσάρ από τη Διεύθυνση Ναυτικών Κατασκευών μας αναφέρει και άλλα πλεονεκτήματα.

«Αυτή η μονάδα παραγωγής θα μπορεί να μας τροφοδοτεί συνεχώς με ηλεκτρικό σε αντιδιαστολή με την αιολική και την ηλιακή ενέργεια, που η ισχύς τους εξαρτάται από τον αέρα και τον ήλιο. Κι αυτό είναι ένα πολύ θετικό σημείο», υπογραμμίζει.

Οι πρώτες εγκαταστάσεις της Otec χρονολογούνται από τη δεκαετία του 80, όμως τότε το πετρέλαιο ήταν φτηνό και τέτοιες εγκαταστάσεις είχαν μεγάλο κόστος. Τώρα όμως οι συνθήκες άλλαξαν και η σκέψη παραγωγής ηλεκτρικού από την μετατροπή της ενέργεια των ωκεανών κερδίζει έδαφος.

Φιλόδοξα σχέδια

Ο Εμάνουελ Μπροσάρ έχει φιλόδοξα σχέδια. «Σχεδιάζουμε μια πιλοτική εγκατάσταση ισχύος 10 μεγαβάτ», λέει. «Έχουμε ολοκληρώσει οικονομοτεχνική μελέτη, και ο κύριος στόχος μας είναι να πείσουμε χορηγούς να χρηματοδοτήσουν τη τεχνολογία μας. Και ελπίσουμε ότι μέχρι το 2015 θα παράγουμε τις πρώτες ποσότητες ηλεκτρικού».

Η πιλοτική εγκατάσταση μοιάζει με πλατφόρμα διαμέτρου 20 μέχρι 30 μέτρων, από όπου ξεκινά ένας σωλήνας που φτάνει σε βάθος 1000 μέτρων και στην επιφάνειά της εγκατάστασης υπάρχει ολοκληρωμένο σύστημα ανακύκλωσης. Μια τεχνική που δεν είναι καθόλου απλή, όπως τονίζει ο Μπροσάρ. «Οι προκλήσεις είναι πολλές. Η μεγαλύτερη συνοψίζεται στο ότι θα πρέπει να προσαρμόσουμε το μέγεθος και το σχήμα της πλατφόρμας στην κάθε περιοχή. Στον Ινδικό Ωκεανό, για παράδειγμα, σχηματίζονται μεγαλύτερα κύματα από ότι στην Καραϊβική, και μια πλεούμενη πλατφόρμα παραγωγής ενέργειας θα πρέπει να είναι ασφαλής Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως είναι ο σωλήνας, για την άντληση κρύου νερού. Θα πρέπει να είναι σταθερός και φτηνός. Εδώ προσπαθούμε να βρούμε λύση».

Σε θαλάσσιες περιοχές με πολλά κύματα ο σωλήνας θα πρέπει να είναι χαλαρός, ενώ σε ήρεμες πιο άκαμπτος. Δεν υπάρχουν πληροφορίες για το αν αυτή η τεχνολογία προκαλεί βλάβες στη πανίδα και τη χλωρίδα. Ένα είναι βέβαιο: ότι η χρήση αυτή της τεχνικής είναι ενδιαφέρουσα για την προμήθεια ηλεκτρικού σε τροπικά νησιά, που είναι αποκομμένα από το δίκτυο ηλεκτρικού.

Frank Grotelüschen/Ειρήνη Αναστασοπούλου

Επιμέλεια Σύνταξης Σπύρος Μοσκόβου