Ενιαία κριτήρια για τους ξένους γιατρούς

Στη Γερμανία παρατηρείται εδώ και μερικά χρόνια έλλειψη γιατρών. Σε πολλά νοσοκομεία δεν είναι δυνατόν να καλυφθούν οι θέσεις ιατρικού προσωπικού, ενώ στις αγροτικές περιοχές το πρόβλημα της έλλειψης γιατρών έχει πάρει πολύ σοβαρές διαστάσεις. Η Γερμανία είναι υποχρεωμένη να απασχολεί γιατρούς από το εξωτερικό και κυρίως από χώρες όπου το ιατρικό προσωπικό πλεονάζει. Οι περισσότεροι γιατροί που μεταναστεύουν στη Γερμανία προέρχονται κυρίως από την Ελλάδα, τη Ρουμανία και την Αυστρία, ενώ σημαντική είναι και η παρουσία ιρανών και αράβων γιατρών.

Ο γιατρός πρέπει να γίνεται κατανοητός από τους ασθενείς του

Το 2000 εργάζονταν στη Γερμανία περίπου 15 χιλιάδες ξένοι γιατροί. Σήμερα ο αριθμός τους υπερβαίνει τις 33 χιλιάδες. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι στα επόμενα χρόνια ο αριθμός αυτός θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο. Το ενδεχόμενο αυτό υποχρεώνει τους υπουργούς Υγείας των 16 ομοσπόνδων κρατιδίων της Γερμανίας να συμφωνήσουν σε κοινές προδιαγραφές για την απασχόληση ξένων γιατρών. Προδιαγραφές, που σχετίζονται όχι μόνο με την ποιότητα της εξειδίκευσής τους αλλά και με την επικοινωνιακή τους δεινότητα. Για παράδειγμα, οι υπουργοί θέλουν να ενιαιοποιήσουν τα κριτήρια της γλωσσικής δεινότητας των ξένων γιατρών. Και όπως υπογραμμίζει ο Αλεξάντερ Σβάιτσερ, υπουργός Υγείας στο κρατίδιο της Ρηνανίας-Παλατινάτου: «Στην δυτική Ευρώπη και ειδικότερα στη Γερμανία έχουμε ένα πρόβλημα έλλειψης ιατρικού προσωπικού. Φυσικά σημαντικό δεν είναι μόνο να γνωρίζει ένας γιατρός καλά το αντικείμενο του, αλλά να μπορεί να είναι κατανοητός στους ασθενείς του και να είναι σε θέση να συνομιλεί σωστά με αυτούς. Όλα αυτά συμβάλλουν στη θεραπεία των ασθενών».

«Aνεπαρκείς οι γνώσεις γερμανικής πολλών ξένων γιατρών»

Οι 16 υπουργοί αποφάσισαν κατ` αρχήν τη συγκρότηση ενός κέντρου, το οποίο θα επιφορτιστεί με την τήρηση των κοινών κριτηρίων που θα υιοθετηθούν. Οι υπουργοί συμφωνούν ότι τα κριτήρια θα πρέπει να απαιτούν ένα υψηλό γλωσσικό επίπεδο από τους γιατρούς, προκειμένου οι τελευταίοι να απασχοληθούν σε γερμανικά νοσοκομεία. Το επίπεδο γλωσσικής δεινότητα θα πρέπει να καθορίζεται επακριβώς και να ισχύει για όλα τα κρατίδια. Ο Έρχαρντ Κίφνερ, πρώην επιμελητής στο νοσοκομείο St. Vincentius της Καρλσρούης δίνει ιδιαίτερη έμφαση στο σημείο αυτό. «Το σημαντικότερο για τη θεραπεία ενός ασθενούς είναι το ιατρικό ιστορικό. Και το σωστό ιστορικό που προκύπτει από τη συζήτηση με τον ασθενή οδηγεί στο 80% των περιπτώσεων σε ορθή διάγνωση. Εάν λοιπόν η γλωσσική επικοινωνία είναι προβληματική προκύπτουν παρανοήσεις», επισημαίνει ο κ. Κίφνερ. 

Σύμφωνα, πάντως με τον πρόεδρο του Ιατρικού Συλλόγου της Ρηνανίας Παλατινάτου, Φρίντερ Χεσενάουερ «η εμπειρία των τελευταίων ετών έχει καταδείξει πως είναι ανεπαρκείς οι γνώσεις γερμανικής πολλών ξένων γιατρών».

Το πιστοποιητικό επιπέδου Β2 δεν επαρκεί

Παρόμοιες είναι οι διαπιστώσεις και της υπουργού Υγείας της Κάτω Σαξονίας, Κορνέλια Ρουντ. Αντίθετα, ο Έρχαρντ Κίφνερ δεν θυμάται στην πολυετή του σταδιοδρομία ξένους συναδέλφους που να αντιμετώπιζαν πραγματικό πρόβλημα επικοινωνίας με τους ασθενείς.

Σε κάθε περίπτωση τα νέα ενιαία κριτήρια απασχόλησης απαιτούν ένα συγκεκριμένο επίπεδο γλωσσομάθειας. Το πιστοποιητικό επιπέδου Β2, που πολλά γερμανικά κρατίδια απαιτούσαν μέχρι τώρα, δεν επαρκεί πλέον, τουλάχιστον όχι στη Ρηνανία Παλατινάτο. Η τοπική κυβέρνηση έχει υιοθετήσει ένα γλωσσικό τεστ ειδικής ορολογίας, το οποίο περιέχει μεταξύ άλλων, προσομοίωση συνομιλίας γιατρού και ασθενούς. Και όπως επισημαίνει ο αρμόδιος υπουργός: «Πρόκειται για μια εντατικότερη αντιμετώπιση της γλωσσικής δεινότητας ενός υποψηφίου προς εργασία ξένου γιατρού και καθιστά πιο αξιόπιστη την διαδικασία της επιλογής του».

Anna Peters/Σταμάτης Ασημένιος

Υπεύθ. Σύνταξης: Δήμητρα Κυρανούδη