«Εναλλακτικό Νομπέλ» σε 53.000 ανθρώπους!
Από τις 30 Νοεμβρίου και οι 53.000 κάτοικοι των νησιών Μάρσαλ στον Ειρηνικό Ωκεανό μεταξύ Χαβάης και Παπούας-Νέας Γουινέας μπορούν να αυτοαποκαλούνται κάτοχοι του «εναλλακτικού βραβείου Νόμπελ». Διότι το σύνολο του πληθυσμού και ο υπουργός Εξωτερικών των Νήσων Τόνι ντε Μπρουμ βραβεύονται με το λεγόμενο εναλλακτικό Νομπέλ, που απονέμει κάθε χρόνο το σουηδικό Ίδρυμα Right Livelihood, για τον μακροχρόνιο αγώνα τους υπέρ του πυρηνικού αφοπλισμού. Μαζί τους τιμώνται μια ακτιβίστρια για τα ανθρώπινα δικαιώματα από την Ουγκάντα και ένας Ιταλός γιατρός. Αν και τα βραβεία δεν σχετίζονται θεσμικά με τα γνωστά βραβεία Νομπέλ, η ετήσια απονομή τους στρέφει την προσοχή της δημοσιότητας σε συνήθως άγνωστους ήρωες της καθημερινότητας που αγωνίζονται κατά της αδικίας σε διάφορα σημεία του πλανήτη, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Αν συγκρίνουμε τον αριθμό των 53.000 βραβευθέντων με τους συνολικά 850 ανθρώπους που έχουν τιμηθεί από το ξεκίνημα των Νομπέλ το 1901, ο αριθμός τους μοιάζει υπερβολικά μεγάλος. Όμως η απονομή σε αυτούς τους ανθρώπους είναι σωστή.
«Το βομβαρδίσαμε μέχρι να γίνει κόλαση»
Τα Νησιά Μάρσαλ είναι ένας παράδεισος στο μέσο του Ειρηνικού. Είναι απερίγραπτα όμορφα, εν μέρει ακατοίκητα και υπό εξαφάνιση. Στην ατόλη Μπικίνι οι ΗΠΑ πραγματοποίησαν στις δεκαετίες του ΄40 και του ΄50 συνολικά 67 πυρηνικές δοκιμές. Μεταξύ τους και μια με βόμβα 1.000 φορές ισχυρότερη από εκείνη της Χιροσίμας. Ο αμερικανός κωμικός Μποπ Χόουπ είχε πει τότε: «Μόλις τελείωσε ο πόλεμος, βρήκαμε το μόνο σημείο του πλανήτη που είχε παραμείνει αλώβητο από τον πόλεμο και το βομβαρδίσαμε μέχρι που έγινε κόλαση».
167 κάτοικοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την ατόλη αλλάζοντας πολλές φορές τόπο διαμονής. Το 1968 η Ουάσιγκτον αποφάσισε την επιστροφή των κατοίκων στα Νησιά Μάρσαλ. Δέκα χρόνια αργότερα οι κάτοικοι εγκατέλειπαν και πάλι τις εστίες τους επειδή η ραδιενέργεια στην περιοχή ήταν υπερβολικά υψηλή. Μέχρι σήμερα ο καρκίνος στα Νησιά Μάρσαλ είναι η πιο συχνή αιτία θανάτου.
Οι κάτοικοι των Μάρσαλ είναι υπόδειγμα για εμάς
Όμως τα Νησιά Μάρσαλ, όπως και άλλα νησιά της περιοχής, απειλούνται άμεσα από την κλιματική αλλαγή. Την ώρα που πολιτικοί και ειδικοί συνομιλούν για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής σε κλιματιζόμενους χώρους σε διάφορα σημεία του πλανήτη, οι κάτοικοι στον δυτικό Ειρηνικό Ωκεανό βρίσκονται αντιμέτωποι με ξηρασίες, με ελλείψεις σε πόσιμο νερό και την συνεχιζόμενη άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Ο κίνδυνος για να πολλά νησιά να καταποντισθούν μια μέρα στον ωκεανό είναι υπαρκτός!
Τα Νησιά Μάρσαλ με τους 53.000 κατοίκους είναι ένας βιασμένος και καταδικασμένος σε θάνατο επίγειος παράδεισος στον Νότιο Ειρηνικό. Αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα για την τύχη που ίσως να έχει κάποτε ο πλανήτης μας λόγω βλακείας, απληστίας και εγωισμού. Οι 53.000 άνθρωποι το συνειδητοποίησαν αυτό και αντιστάθηκαν με όσες δυνάμεις είχαν στα πυρηνικά όπλα και την κλιματική αλλαγή. Θα έπρεπε να αποτελέσουν υπόδειγμα για εμάς. Έτσι ώστε κάποτε να ακούσουμε ότι το «εναλλακτικό Νομπέλ» απονέμεται σε 10 δισεκατομμύρια ανθρώπους του πλανήτη γη, που απειλείται.
Μάρτιν Μούνιο / Στέφανος Γεωργακόπουλος