Ελάχιστοι οι πρόσφυγες στην Ευρώπη

Εικόνες πλοιαρίων που μεταφέρουν υπερβολικά μεγάλο αριθμό ανθρώπων και καταλυμάτων που αδυνατούν να φιλοξενήσουν κι άλλους μετανάστες κατακλύζουν τα δημοσιογραφικά ρεπορτάζ. «Η εικόνα που δημιουργείται είναι εντελώς λάθος» υποστηρίζει ο ερευνητής μετανάστευσης Γιόχεν Ότμερ από το Πανεπιστήμιο του Οσναμπρίκ. Ο επιστήμονας πραγματοποίησε έρευνα κατ' εντολή ανθρωπιστικών οργανώσεων, εξετάζοντας τα μεταναστευτικά ρεύματα παγκοσμίως.

Τα αποτελέσματα της έρευνας αντικρούουν το σενάριο τρόμου του κύματος μετανάστευσης από την Αφρική και την Ασία που καλλιεργείται στην Ευρώπη.

«Δεν έχουμε σχεδόν καθόλου διηπειρωτικές κινήσεις. Αντιθέτως έχουμε κινήσεις εντός των κρατών και ανάμεσα σε κράτη στην ίδια περιοχή, αλλά σχεδόν καθόλου κινήσεις από τη μία ήπειρο στην άλλη. Και εάν δούμε τι σημαίνει αυτό για την Ευρώπη, τότε βλέπουμε ότι έχουμε αρκετή κίνηση εντός της Ευρώπης, αλλά σχεδόν καθόλου κίνηση προερχόμενη από τις αναπτυσσόμενες χώρες του νότου», επισημαίνει ο Ότμερ επικαλούμενος την έρευνά του, που παρουσίασε στο Βερολίνο και φέρει τον τίτλο «Μετανάστευση και Ανάπτυξη». Σύμφωνα με τον επιστήμονα, το 80 με 90% των μεταναστών που καταφθάνουν στη Γερμανία προέρχεται από την ΕΕ.

Ωστόσο ο Ότμερ διαπιστώνει ότι το παγκόσμιο μεταναστευτικό ρεύμα έχει αυξηθεί. Τα Ηνωμένα Έθνη μιλούν για περισσότερους από 230 εκατομμύρια μετανάστες. Από αυτούς, τα 21 εκατομμύρια είναι πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο. Συνεπώς ο αριθμός των προσφύγων είναι ο υψηλότερος που έχει καταμετρηθεί μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Μεγαλύτερο βάρος για τις φτωχότερες χώρες

Πάντως σύμφωνα με μετρήσεις, το ρεύμα από τις αναπτυσσόμενες προς τις αναπτυγμένες χώρες έχει ελαττωθεί. «Τα πλούσια κράτη έχουν μειώσει τα ποσοστά μεταναστών και προσφύγων που δέχονται, οι φτωχότερες χώρες είναι αυτές που επωμίζονται όλο και περισσότερο βάρος», σημειώνει ο επιστήμονας και συνεχίζει λέγοντας ότι σημαντικό ρόλο στη μετανάστευση παίζουν τα χρήματα. Διαβατήρια, έξοδα μετακίνησης, δουλέμποροι – όλο αυτά απαιτούν μεγάλα χρηματικά ποσά.

Ταυτόχρονα οι προσπάθειες των αναπτυγμένων κρατών να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που προκαλούν τη μετανάστευση στις χώρες προέλευσης των μεταναστών, συχνά πέφτουν στο κενό.

Η Ντανούτα Ζάχερ, επικεφαλής του Διοικητικού Συμβουλίου της ανθρωπιστικής οργάνωσης Terre de Hommes υποστηρίζει πως αν οι μετανάστες έχουν δυνατότητες πρόσβασης στην αγορά εργασίας και στο σύστημα εκπαίδευσης, τότε αγωνίζονται περισσότερο για την ανάπτυξη στην πατρίδα τους.

Παράλληλα οι χώρες που δέχονται τους μετανάστες επωφελούνται περισσότερο από την αποδοτικότητα, την πολιτισμική εμπειρία και τον ενθουσιασμό τους. «Θεωρώ αυτή την έρευνα σημαντική για να μεταφέρουμε στην κοινωνία την ανάγκη να αναγνωρίσουμε ότι η μετανάστευση και οι πρόσφυγες αποτελούν κομμάτι της πραγματικότητάς μας για το μέλλον. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να σκεφτούμε μαζί πως πρέπει να τοποθετηθούμε, τι χρειαζόμαστε για να υπάρξει ένα κοινό μέλλον με τους ανθρώπους που έρχονται σε εμάς για διάφορους λόγους. Για να μπορέσει να πετύχει όλο αυτό. Γι' αυτούς που έρχονται, αλλά και για τους ανθρώπους στη χώρα μας».

Χάινερ Κίζελ / Αλεξάνδρα Κοσμά