Εκατομμύρια Πακιστανοί δεν έχουν πια τίποτα και χρειάζονται τα πάντα

Η κατάσταση των πλημμυροπαθών ξεπερνά κάθε προηγούμενο, ήταν το συμπέρασμα του γγ του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν, ο οποίος επισκέφθηκε το Πακιστάν για να δει από κοντά τις καταστροφή που προκάλεσαν οι χειρότερες πλημμύρες στην ιστορία της χώρας. Αργά χθες το απόγευμα ο Μπαν κι Μουν έκανε τις πρώτες δηλώσεις φανερά συγκλονισμένος: «Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον πόνο και την καταστροφή. Έχω δει πολλές φυσικές καταστροφές σε όλο τον κόσμο, πουθενά όμως δεν έζησα κάτι παρόμοιο. Τόσοι πολλοί άνθρωποι που δεν τους έμεινε πια τίποτα και χρειάζονται τα πάντα. Ένας στους δέκα Πακιστανούς είναι θύμα των πλημμυρών. Συνολικά 20 εκατομμύρια άνθρωποι, το 20% της επιφάνειας της χώρας έχει πλημμυρήσει».

«Ζουν στα ερείπια της ζωής τους»

Στη συνέχεια ο επικεφαλής του ΟΗΕ περιέγραψε με λεπτομέρειες τι ακριβώς είδε. Όπως είπε προτεραιότητα του ήταν να βρεθεί κοντά στους πληγέντες και στους τόπους της καταστροφής: «Πολλοί άνθρωποι είναι αποκλεισμένοι σε μικρά νησιά. Γύρω-γύρω μόνο νερό. Είναι υποχρεωμένοι να πίνουν βρόμικο νερό. Ζουν στις λάσπες μέσα στα ερείπια της ζωής τους. Έχασαν συγγενείς και φίλους. Πολλοί φοβούνται ότι οι δικοί τους άνθρωποι δεν θα καταφέρουν να επιζήσουν την καταστροφή που τους βρήκε».

Βοήθεια χωρίς άλλες χρονοτριβές

Σχεδόν όλες οι επαρχίες της χώρας έχουν κηρυχθεί πλέον σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Στα βόρεια του Πακιστάν τα σωστικά συνεργία έχουν ξεκινήσει έναν αγώνα δρόμου με το χρόνο για να παράσχουν βοήθεια σε όσο περισσότερα θύματα είναι δυνατό. Πολλές φορές οι συνεργάτες των ανθρωπιστικών οργανώσεων μετακινούνται με τα πόδια ή με ζώα στην προσπάθειά τους να φθάσουν σε ασθενείς και ανήμπορους που ζουν στα αποκλεισμένα χωριά, διότι δρόμοι δεν υπάρχουν πια. Λέγεται ότι πολλά παιδιά έχουν ήδη πεθάνει από τις επιδημίες και τον υποσιτισμό.

Περίπου 6 εκατομμύρια ανθρώπους φιλοδοξούν να προμηθεύσουν με τα απολύτως απαραίτητα τα Ηνωμένα Έθνη. Όμως το μεγαλύτερο πρόβλημα μέχρι στιγμής είναι η περιορισμένη ποσότητα της ανθρωπιστικής βοήθειας που φθάνει στο αεροδρόμιο της πρωτεύουσας Ισλαμαμπάντ. Ποσότητα σαφώς μικρότερη από ότι σε προηγούμενες φυσικές καταστροφές όπως ήταν ο σεισμός στην Αϊτή, ή στα βορειοανατολικά του Πακιστάν πριν από πέντε χρόνια.

Jürgen Webermann / Στέφανος Γεωργακόπουλος

Υπεύθ. σύνταξης: Βιβή Παπαναγιώτου