Δεν είναι περισσότεροι οι πρόσφυγες σήμερα

Το τελευταίο διάστημα η έλευση των μεταναστών προς την Ευρώπη και κυρίως την Γερμανία είναι από τα κύρια θέματα στα ΜΜΕ. Στα ρεπορτάζ και τα σχόλια γίνεται λόγος για τον μεγάλο αριθμό τους και τις περιορισμένες δυνατότητες της Ευρώπης να τους υποδεχθεί. Είναι όμως πράγματι έτσι τα πράγματα αν δει κανείς την ιστορία; Ο ιστορικός Γιόχεν Όλτμερ από το πανεπιστήμιο του Όσναμπρουκ αναφέρει σχετικά:

«Εάν δει κανείς τη συζήτηση τότε διαπιστώνει ότι υπάρχει ένα κομμάτι τύφλωσης και λήθης. Εάν ανατρέξουμε στην αρχή της δεκαετίας του 1990 τότε θα διαπιστώσουμε ότι συνολικά τα μεταναστευτικά ρεύματα ήταν πολύ μεγαλύτερα. Ακόμα και στο τέλος της δεκαετίας του 1960 και στις αρχές του 1970 διαπιστώνει κανείς ότι υπήρχαν κάποιες κορυφώσεις της μετανάστευσης. Το τελευταίο διάστημα η μετανάστευση είχε περιοριστεί. Μεταξύ του 2006 και του 2009 εν μέρει, από τη Γερμανία έφευγαν περισσότεροι άνθρωποι απ΄ όσοι έρχονταν. Αν δει κανείς το παρελθόν διαπιστώνει πως άλλοτε η μετανάστευση εντείνεται και άλλοτε πάλι μειώνεται. Υπάρχει πάντα ένα πάνω – κάτω».

Χρειάζονται μακροπρόθεσμοι στόχοι

Ο Γερμανός ιστορικός δηλώνει πως, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, το 2014 υπήρχαν 60 εκατομμύρια πρόσφυγες. Το 90% αυτών έγινε δεκτό σε αναπτυσσόμενες χώρες κυρίως του νοτίου ημισφαιρίου. Σε ολόκληρο τον κόσμο, υποστηρίζει ο Γερμανός ιστορικός, οι φτωχές χώρες του Νότου είναι εκείνες που υποδέχονται τους περισσότερους μετανάστες. Στις αρχές του 2000 ο Βορράς είχε υποδεχθεί περισσότερους μετανάστες και πρόσφυγες από ό,τι σήμερα.

Η μετανάστευση συνδέεται πολύ συχνά με την οικονομική ανέχεια και οι πλούσιες χώρες προσελκύουν περισσότερο κόσμο. Συχνά όμως η μετανάστευση εκλαμβάνεται περισσότερο ως κίνδυνος και λιγότερο ως ευκαιρία, με την έννοια ότι οι νέοι άνθρωποι που καταφθάνουν μπορούν και αυτοί να συμβάλλουν με τις δυνατότητές τους και τις ιδέες τους. Συχνά μάλιστα ο φόβος και η καχυποψία απέναντι στους ξένους φθάνει σε τέτοιο βαθμό που οδηγεί στη βία. Όπως για παράδειγμα στη Γερμανία, όπου καταλύματα προσφύγων έχουν γίνει συχνά στόχοι εμπρησμού. Τι πρέπει όμως να γίνει;

«Αυτό που κυρίως χρειαζόμαστε είναι να θέσουμε μακροπρόθεσμους στόχους όσον αφορά τη μεταναστευτική πολιτική. Βλέπουμε στη Γερμανία και στην Ευρώπη ότι δεν υπάρχει ένα οργανωμένο σχέδιο, δεν υπάρχει σαφήνεια στο λόγο. Για το λόγο αυτό χρησιμοποιούνται άσκοπα μεμονωμένα εργαλεία. Αυτό δημιουργεί μια δυσφορία στον κόσμο. Κανείς δεν ξέρει ακριβώς προς τα πού θέλει να πάει η Ευρώπη, προς τα πού θέλει να πάει η Γερμανία» δηλώνει ο Γιόχεν Όλτμερ.

Πέτερ Χίλε / Μαρία Ρηγούτσου