Δαμόκλειος σπάθη το κυπριακό για τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας

Για τρίτη ημέρα σήμερα οι γερμανικές εφημερίδες ασχολούνται με την απόφαση της συνόδου κορυφής της ΕΕ για την Τουρκία. Frankfurter Allgemeine Zeitung: "Με πλάγια μέσα οι διπλωμάτες της ΕΕ καθιστούν δυνατή την αναγνώριση της Κύπρου από τον Ερντογάν διαφυλάσσοντας ταυτόχρονα το κύρος του. Διαμόρφωσαν δηλαδή μια φόρμουλα ώστε στην μεν Κύπρο να εξασφαλίζεται τουλάχιστον μια έμμεση αναγνώριση, στον δε Ερντογάν να επιτρέπεται ο ισχυρισμός πως η υπογραφή του πρωτοκόλλου για την τελωνειακή σύνδεση με τις 10 νέες χώρες είναι...μια τυπική διαδικασία, η οποία δεν συνιστά πραγματική αναγνώριση της Κύπρου."

"Στην Κύπρο όμως υπερίσχυσε η απογοήτευση λόγω της αποδοχής της έμμεσης αναγνώρισης από τον πρόεδρο Παπαδόπουλο, αν και ο ίδιος ισχυρίζεται πως οι απαιτήσεις της κυπριακής κυβέρνησης ικανοποιήθηκαν σε μεγάλο βαθμό από την ΕΕ. Η απογοήτευση αυτή πηγάζει από το γεγονός ότι ο Κύπριος πρόεδρος δημιούργησε στους συμπατριώτες του μεγάλες προσδοκίες υποστηρίζοντας ούτε λίγο, ούτε πολύ ότι θα ασκήσει βέτο στη διαδικασία έναρξης διαπραγματεύσεων εάν προηγουμένως η Άγκυρα δεν αναγνωρίσει την κυπριακή δημοκρατία, δεν καταθέσει χρονοδιάγραμμα αποχώρησης των κατοχικών δυνάμεων από τη Βόρεια Κύπρο και τέλος εάν δεν συμφωνήσει στην απόσυρση τουλάχιστον ενός μεγάλου τμήματος των Τούρκων εποίκων."

Süddeutsche Zeitung: "Δεν υπάρχει κανένας Τούρκος σχολιαστής που να μην επισημαίνει ότι τώρα αρχίζει για την χώρα του ένας μακρύς και δύσκολος δρόμος. Το παρ' ολίγον ναυάγιο των διαπραγματεύσεων στη σύνοδο κορυφής λόγω του κυπριακού ήταν αναμενόμενο. Η επίλυση του κυπριακού αιωρείται στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις σαν δαμόκλειος σπάθη, την οποία έχει στο χέρι του ο πρόεδρος των Ελληνοκυπρίων, που μπορεί κάθε στιγμή να συμμαχήσει με άλλα κράτη-μέλη και να σταματήσει τη διαδικασία ένταξης της Τουρκίας. Γι' αυτό η Άγκυρα ενδιαφέρεται διακαώς για μια νέα πρωτοβουλία επίλυσης του κυπριακού, διότι η κρίση αυτή θα φαλκιδεύει διαρκώς τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας."

Tageszeitung: "Η τουρκική κυβέρνηση αποδέχθηκε την απόφαση της συνόδου χωρίς τυμπανοκρουσίες και θριαμβολογίες, ενώ ο τουρκικός λαός παραμένει δύσπιστος παρατηρητής. Όμως καμία τουρκική κυβέρνηση μέχρι σήμερα δεν είχε τόσες πολλές δυνατότητες διαμόρφωσης ενός νέου προφίλ, τόσες πολλές δυνατότητες ψήφισης και εφαρμογής μεταρρυθμίσεων. Η αντιπολίτευση παραμένει στη γωνία, ακόμη και ο στρατός στηρίζει αυτή τη στιγμή τον Ερντογάν, γιατί εκείνος είναι που επιδιώκει την εκπλήρωση του μεγάλου οράματος της κεμαλικής Τουρκίας: την ένταξή της στην Ευρώπη. Μετά από τις μεταρρυθμίσεις της δεκαετίας του 1930 από τον Κεμάλ Ατατούρκ, ο οποίος θεμελίωσε το κοσμικό τουρκικό κράτος, με ευρωπαϊκό και δυτικότροπο προσανατολισμό, αρχίζει τώρα στην χώρα ο εκσυγχρονισμός από τα κάτω. Η Τουρκία θα είναι σε 15 χρόνια μια εντελώς διαφορετική χώρα."

Η κυβέρνηση συνασπισμού του Αριέλ Σαρόν αποτελεί το δεύτερο μεγάλο διεθνές θέμα των σχολίων του γερμανικού τύπου.

Frankfurter Rundschau: "Αυτή τη στιγμή ο Αριέλ Σαρόν είναι τόσο δημοφιλής, όσο ποτέ άλλοτε. Και μόνον το γεγονός ότι ως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης προαλείφεται ο νομπελίστας ειρήνης Σίμον Πέρες αρκεί για τον ισραηλινό λαό για να ενισχύσει τις κινήσεις της κυβέρνησης, αρκεί για να εφαρμοσθεί το σχέδιο απόσυρσης από τη Γάζα."

Τέλος η Frankfurter Allgemeine Zeitung υπογραμμίζει: "Μόνον ένα είναι σίγουρο: χωρίς αμερικανικές πιέσεις, τα αμερικανικά επιχειρήματα και τα αμερικανικά εχέγγυα δεν πρόκειται να ευδοκιμήσει η σημερινή ευφορία στην Εγγύς Ανατολή."

Για τρίτη ημέρα σήμερα οι γερμανικές εφημερίδες ασχολούνται με την απόφαση της συνόδου κορυφής της ΕΕ για την Τουρκία. Frankfurter Allgemeine Zeitung: "Με πλάγια μέσα οι διπλωμάτες της ΕΕ καθιστούν δυνατή την αναγνώριση της Κύπρου από τον Ερντογάν διαφυλάσσοντας ταυτόχρονα το κύρος του. Διαμόρφωσαν δηλαδή μια φόρμουλα ώστε στην μεν Κύπρο να εξασφαλίζεται τουλάχιστον μια έμμεση αναγνώριση, στον δε Ερντογάν να επιτρέπεται ο ισχυρισμός πως η υπογραφή του πρωτοκόλλου για την τελωνειακή σύνδεση με τις 10 νέες χώρες είναι...μια τυπική διαδικασία, η οποία δεν συνιστά πραγματική αναγνώριση της Κύπρου."

"Στην Κύπρο όμως υπερίσχυσε η απογοήτευση λόγω της αποδοχής της έμμεσης αναγνώρισης από τον πρόεδρο Παπαδόπουλο, αν και ο ίδιος ισχυρίζεται πως οι απαιτήσεις της κυπριακής κυβέρνησης ικανοποιήθηκαν σε μεγάλο βαθμό από την ΕΕ. Η απογοήτευση αυτή πηγάζει από το γεγονός ότι ο Κύπριος πρόεδρος δημιούργησε στους συμπατριώτες του μεγάλες προσδοκίες υποστηρίζοντας ούτε λίγο, ούτε πολύ ότι θα ασκήσει βέτο στη διαδικασία έναρξης διαπραγματεύσεων εάν προηγουμένως η Άγκυρα δεν αναγνωρίσει την κυπριακή δημοκρατία, δεν καταθέσει χρονοδιάγραμμα αποχώρησης των κατοχικών δυνάμεων από τη Βόρεια Κύπρο και τέλος εάν δεν συμφωνήσει στην απόσυρση τουλάχιστον ενός μεγάλου τμήματος των Τούρκων εποίκων."

Süddeutsche Zeitung: "Δεν υπάρχει κανένας Τούρκος σχολιαστής που να μην επισημαίνει ότι τώρα αρχίζει για την χώρα του ένας μακρύς και δύσκολος δρόμος. Το παρ' ολίγον ναυάγιο των διαπραγματεύσεων στη σύνοδο κορυφής λόγω του κυπριακού ήταν αναμενόμενο. Η επίλυση του κυπριακού αιωρείται στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις σαν δαμόκλειος σπάθη, την οποία έχει στο χέρι του ο πρόεδρος των Ελληνοκυπρίων, που μπορεί κάθε στιγμή να συμμαχήσει με άλλα κράτη-μέλη και να σταματήσει τη διαδικασία ένταξης της Τουρκίας. Γι' αυτό η Άγκυρα ενδιαφέρεται διακαώς για μια νέα πρωτοβουλία επίλυσης του κυπριακού, διότι η κρίση αυτή θα φαλκιδεύει διαρκώς τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας."

Tageszeitung: "Η τουρκική κυβέρνηση αποδέχθηκε την απόφαση της συνόδου χωρίς τυμπανοκρουσίες και θριαμβολογίες, ενώ ο τουρκικός λαός παραμένει δύσπιστος παρατηρητής. Όμως καμία τουρκική κυβέρνηση μέχρι σήμερα δεν είχε τόσες πολλές δυνατότητες διαμόρφωσης ενός νέου προφίλ, τόσες πολλές δυνατότητες ψήφισης και εφαρμογής μεταρρυθμίσεων. Η αντιπολίτευση παραμένει στη γωνία, ακόμη και ο στρατός στηρίζει αυτή τη στιγμή τον Ερντογάν, γιατί εκείνος είναι που επιδιώκει την εκπλήρωση του μεγάλου οράματος της κεμαλικής Τουρκίας: την ένταξή της στην Ευρώπη. Μετά από τις μεταρρυθμίσεις της δεκαετίας του 1930 από τον Κεμάλ Ατατούρκ, ο οποίος θεμελίωσε το κοσμικό τουρκικό κράτος, με ευρωπαϊκό και δυτικότροπο προσανατολισμό, αρχίζει τώρα στην χώρα ο εκσυγχρονισμός από τα κάτω. Η Τουρκία θα είναι σε 15 χρόνια μια εντελώς διαφορετική χώρα."

Η κυβέρνηση συνασπισμού του Αριέλ Σαρόν αποτελεί το δεύτερο μεγάλο διεθνές θέμα των σχολίων του γερμανικού τύπου.

Frankfurter Rundschau: "Αυτή τη στιγμή ο Αριέλ Σαρόν είναι τόσο δημοφιλής, όσο ποτέ άλλοτε. Και μόνον το γεγονός ότι ως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης προαλείφεται ο νομπελίστας ειρήνης Σίμον Πέρες αρκεί για τον ισραηλινό λαό για να ενισχύσει τις κινήσεις της κυβέρνησης, αρκεί για να εφαρμοσθεί το σχέδιο απόσυρσης από τη Γάζα."

Τέλος η Frankfurter Allgemeine Zeitung υπογραμμίζει: "Μόνον ένα είναι σίγουρο: χωρίς αμερικανικές πιέσεις, τα αμερικανικά επιχειρήματα και τα αμερικανικά εχέγγυα δεν πρόκειται να ευδοκιμήσει η σημερινή ευφορία στην Εγγύς Ανατολή."