Γιατί πρέπει η Ρωσία ως μοναδική δύναμη στον κόσμο να συμπεριφερθεί συνετά;

«Σύμφωνα με τα σχέδια της ΕΕ και των ΗΠΑ θα έπρεπε το Κοσσυφοπέδιο να προχωρήσει προς την οδό της ανεξαρτησίας» σημειώνει η βρετανική εφημερίδα Financial Times για τις πρώτες επαφές της τρόικας με τις ηγεσίας της Σερβίας και των Κοσοβάρων: «οι δυτικοί διπλωμάτες παραδέχθηκαν ότι έχουν ελάχιστες πιθανότητες επιτυχίας, αλλά επειδή το βασικό τους επιχείρημα αξίζει τον κόπο, ότι δηλαδή αμφότερες οι πλευρές έχουν συμφέρον για μια πολιτικά βιώσιμη λύση, πρέπει να γίνει αυτός ο νέος γύρος διαβουλεύσεων. Το γεγονός ότι διακυβεύεται συνεχώς πολιτικά και οικονομικά ολόκληρη η περιοχή κάνει τις σημερινές προσπάθειες επιτακτική ανάγκη.»

«Μετά από σχεδόν είκοσι χρόνια αποχής από την αύξηση των στρατιωτικών εξοπλισμών η Ρωσία απαιτεί τώρα να κατακτήσει ξανά το προφίλ της στρατιωτικής υπερδύναμης, όπως κάποτε η ΣΕ» γράφει η Berliner Zeitung με αφορμή την ανακοίνωση του Πούτιν για εκσυγχρονισμό του αντιπυραυλικού συστήματος της χώρας του και υποστηρίζει: «οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι το ρωσικό αντιπυραυλικό σύστημα θα σταθμεύει στην ρωσική επικράτεια και όχι σε ξένες, όπως το σχεδιαζόμενο αμερικανικό που θα εγκατασταθεί στην Πολωνία και την Τσεχία. Αν και δεν φαίνεται να είναι η κατάλληλη απάντηση για τις γεωστρατηγικές απειλές των ρωσικών συμφερόντων στη Βαλτική, στον Καύκασο και στην Κεντρική Ασία, όπως διατείνεται η Ρωσία. Όμως εφ’ όσον η Γερμανία κατασκευάζει το πλέον αθόρυβο υποβρύχιο του κόσμου - εναντίον ποιας απειλής άραγε; - όταν η Μεγ. Βρετανία εκσυγχρονίζει το πυρηνικό της οπλοστάσιο, όταν η Ιαπωνία απεμπολεί το ειρηνιστικό της προσωπείο και οι ΗΠΑ επιφυλάσσονται για επεμβάσεις σε ολόκληρο τον πλανήτη, γιατί πρέπει η Ρωσία ως μοναδική δύναμη στον κόσμο να συμπεριφερθεί συνετά;»

«Το γεγονός ότι οι Αμερικανοί και οι Ιρανοί μαζί με το Ιράκ άρχισαν να συσκέπτονται σε μια κοινή επιτροπή για την εξεύρεση στρατηγικής με στόχο την ειρήνη, είναι τεράστιας σημασίας και δημιουργεί κάποιες ελπίδες» επισημαίνει η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Rundschau αναφερόμενη στον τρίτο γύρο των κοινών διαβουλεύσεων πρεσβευτών και ειδικών από τις τρεις χώρες στη Βαγδάτη και καταλήγει: «από τις μέχρι τώρα επαφές διαφαίνεται ότι υπάρχει η διάθεση όλων των πλευρών για αναπροσαρμογή των αρχικών τους στόχων: το Ιράκ δεν θα γίνει ούτε δορυφόρος του Ιράν, ούτε θα αποδεχθεί μια εντελώς αμερικανόφιλη κυβέρνηση. Για να εφαρμοστεί αυτή η πρώτη υποχώρηση, πρέπει το μεν Ιράν να αναγκάσει έστω και δια της βίας τις διάφορες σιιτικές παραστρατιωτικές ομάδες να μην επιτίθενται κατά της ιρακινής κυβέρνησης, οι δε Σαουδάραβες να επηρεάσουν τους σουνίτες για να τερματιστεί η βία. Οι ΗΠΑ τέλος θα πρέπει να βοηθήσουν, ώστε η επόμενη κυβέρνηση στη Βαγδάτη να έχει τις απαραίτητες αποστάσεις από την Αμερική και όλοι μαζί από κοινού θα πρέπει να στηρίξουν την κυβέρνηση στη Βαγδάτη εναντίον των παραστρατιωτικών. Είναι η μόνη ρεαλιστική επιλογή.»