Βραβείο στην Ελληνίδα δημοσιογράφο Άννα Κοκτσίδου

Πρόκειται για βραβείο δημοσιογραφίας που απονέμει το Αυστριακό Πρακτορείο Ειδήσεων (APA) και η τράπεζα Austria Creditanstalt για ρεπορτάζ που προωθούν την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

Σύμφωνα με το πλαίσιο απονομής το βραβείο θα έπρεπε να απονέμεται μόνο σε δημοσιογραφική δουλειά που έχει σχέση με την Κεντρική ή και την Κεντροανατολική Ευρώπη.

Όμως η διεθνής κριτική επιτροπή που αποτελείται από διακεκριμένους δημοσιογράφους και συγγραφείς της Αυστρίας, Σλοβακίας, Πολωνίας, Ουγγαρίας, Σλοβενίας, Σλοβακίας και Τσεχίας αποφάσισε να τιμήσει φέτος την Άννα Κοκτσίδου, μία Ελληνίδα δημοσιογράφο της Γερμανίας.

Η Ελληνίδα δημοσιογράφος έκανε πέντε ρεπορτάζ για τους οικονομικούς μετανάστες και τους πολιτικούς πρόσφυγες στην Ελλάδα, που μεταδόθηκαν τον Ιούνιο από τον γερμανικό ραδιοφωνικό σταθμό Deutschlandfunk.

Ο εκπρόσωπος της κριτικής επιτροπής Αυστριακός Ambros Kindel δηλώνει ότι κατέληξαν στο συμπέρασμα πως το θέμα των μεταναστών είναι υψίστης σημασίας για ολόκληρη την Ευρώπη και ότι: «θα ήταν λάθος, εάν βάσει ενός μόνον στενού γεωγραφικού κριτηρίου» απορρίπτονταν τα ρεπορτάζ της κας Κοκτσίδου.

Μετανάστες και πρόσφυγες στην Ελλάδα: «Επικρατεί χάος»

Το οδοιπορικό της Άννας Κοκτσίδου στην Ελλάδα ξεκίνησε στα ελληνοτουρκικά σύνορα στον Έβρο, συνέχισε μετά στη Δράμα, στη Θεσσαλονίκη, στην Αθήνα και κατέληξε στην Πάτρα.

Στόχος της Ελληνίδας δημοσιογράφου ήταν να ερευνήσει και να παρουσιάσει τις διάφορες μορφές μετανάστευσης στην Ελλάδα, αλλά και το πως αντιμετωπίζονται οι μετανάστες από την ελληνική κοινωνία.

Η Άννα Κοκτσίδου διαπίστωσε μετά από αυτό το ταξίδι πως:

«Επικρατεί χάος. Η Ελλάδα δεν έχει παραδεχτεί ακόμα ότι είναι χώρα μετανάστευσης. Από το ΄89 και μετά ξαφνικά άρχισαν να έρχονται μετανάστες. Δεν υπάρχει κάποιο πρόγραμμα για τους μετανάστες. Πολύ συχνά η Ελλάδα αντέδρασε με μαζικές απελάσεις, με τις περίφημες ‘επιχειρήσεις σκούπας’».

Στα ρεπορτάζ της η βραβευμένη Ελληνίδα δημοσιογράφος αναφέρει ότι τα τελευταία χρόνια άλλαξε η νομοθεσία όσον αφορά το καθεστώς παραμονής των οικονομικών μεταναστών και δόθηκε έτσι η δυνατότητα σε πολλούς ‘παράνομους μετανάστες’ να νομιμοποιήσουν τη διαμονή τους στην Ελλάδα.

Απελπιστική παραμένει όμως η κατάσταση των προσφύγων που έρχονται στην Ελλάδα από το Ιράν, το Αφγανιστάν και από άλλες εστίες κρίσεις: κοιμούνται στους δρόμους, στα παγκάκια, στα πάρκα, είναι έρμαιο της τύχης τους.

Το Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες υποκαθιστά το κράτος

Οι μόνοι που ασχολούνται μαζί τους είναι οι πρωτοβουλίες πολιτών, όπως το Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες στην Αθήνα.

Για την δουλειά του ή μάλλον για την προσφορά του η Άννα Κοκτσίδου είπε στο μικρόφωνο της Deutsche Welle:

«Από τους 25.000 που ζήτησαν πέρσι άσυλο στην Ελλάδα οι 14.000 πέρασαν από το Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες. Δηλαδή μια μικρή πρωτοβουλία που ξεκίνησε σε εθελοντική βάση, αυτή τη στιγμή αναλαμβάνει καθήκοντα που στην ουσία είναι καθήκοντα του κράτους. Επειδή το κράτος δεν ανταπεξέρχεται σ' αυτά αναγκάζονται να φροντίζουν τους πρόσφυγες και τους μετανάστες και κυρίως τους δίνουν πληροφορίες, αν δικαιούνται άσυλο ή όχι, και κάνουν μαζί τους τις αιτήσεις ή τις ενστάσεις».

Η δημοσιογράφος με μικρασιατικές ρίζες και μεταναστευτική καταγωγή

Παρά το γεγονός ότι η Άννα Κοκτσίδου αντιλαμβάνεται το πρόβλημα που αντιμετώπισε η Ελλάδα, εφ’ όσον έγινε σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα χώρα υποδοχής μεταναστών, υπογραμμίζει δικαίως ότι το φαινόμενο της μετανάστευσης δεν είναι άγνωστο στην Ελλάδα.

Όντως εκατομμύρια Έλληνες είναι ή ήταν μετανάστες, αλλά και εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες ελληνικής καταγωγής είχαν έρθει στην Ελλάδα, όπως οι Μικρασιάτες παππούδες της Άννας Κοκτσίδου, η οποία είναι κόρη Ελλήνων μεταναστών, που μεγάλωσε και σπούδασε στη Γερμανία.

Τελικά η κα Κοκτσίδου εκτιμά ότι η ελληνική πολιτεία θα μπορούσε κάλλιστα να είχε ενημερωθεί για την εμπειρία άλλων κρατών και για τα σχετικά προγράμματα που εφαρμόζουν για τους μετανάστες και επισημαίνει: «Αλλά ένα κράτος που δεν φροντίζει ούτε τους δικούς του πολίτες, δηλαδή αυτούς που αντιλαμβάνεται σαν δικούς του πολίτες, γιατί να ενδιαφερθεί για εκείνους που είναι ξένοι, σύμφωνα με την ελληνική λογική;»