Απομυθοποίηση του πολιτικού κέντρου

Το χθεσινό βέτο της Πολωνίας κατά της αναβάθμισης της οικονομικής συνεργασίας ΕΕ - Ρωσίας σχολιάζει σήμερα ο ευρωπαϊκός τύπος.

«Το ρήγμα μεταξύ των παλιών και νέων μελών της ΕΕ υφίσταται εδώ και καιρό» υπογραμμίζει η ρωσική εφημερίδα Kommersant και εξηγεί ότι «το τίμημα αυτής της διένεξης θα το πληρώσουν εκείνες οι χώρες που βρίσκονται προ των πυλών της ΕΕ και προσδοκούν την ένταξή τους. Ακριβώς έτσι άρχισαν τα προβλήματα και στην μετασοβιετική ΕΕ δηλαδή την Κ.Α.Κ : ορισμένες χώρες εκμεταλλεύτηκαν την ένωση για να λύσουν τα διμερή τους προβλήματα».

«Η ΕΕ προσπαθεί να προωθήσει τις πολύπλοκες και δύσκολες σχέσεις της με την Ρωσία και την Τουρκία, τους δύο μεγάλους γείτονές της προς Ανατολάς» αναφέρει η γαλλική εφημερίδα Le Monde «αυτή η διττή πρόκληση θέτει επί τάπητος την αξιοπιστία της ΕΕ, διότι επιδιώκει να χρησιμοποιήσει την επιρροή της για να ενισχύσει τις σχέσεις της μαζί τους, χωρίς να εγκαταλείψει τους όρους της και τα συμφέροντά της. Η τακτική της ΕΕ έναντι και των δύο γειτόνων της έχει τον ίδιο στόχο: τη δημιουργία μιας ζώνης σταθερότητας στα ανατολικά σύνορα της ΕΕ.»

Τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών στην Ολλανδία προβληματίζουν τον γερμανικό τύπο καθώς διαπιστώνεται ότι οι αναποφάσιστοι ψηφοφόροι δεν είναι παροδικό φαινόμενο.

Η Frankfurter Rundschau με αφορμή την πύρρεια νίκη του Χριστιανοδημοκράτη πρωθυπουργού Μπαλκενέντε γράφει: «Απομυθοποίηση του πολιτικού κέντρου. Στην Ολλανδία έχασαν τόσο οι χριστιανοδημοκράτες, όσο και οι Φιλελεύθεροι και οι σοσιαλδημοκράτες. Στη Χάγη επικρατεί η ίδια αμηχανία όπως και στο Βερολίνο.»

«Τα μεγάλα λαϊκά κόμματα της Ολλανδίας έχασαν τους ψηφοφόρους τους» παρατηρεί η Berliner Zeitung: «η Ολλανδία συνιστά χαρακτηριστικό παράδειγμα για όλη την Ευρώπη. Οι ψηφοφόροι αποδεσμεύονται όλο και περισσότερο από τα κόμματά τους και γίνονται έτσι αστάθμητος παράγοντας. Αυτό σημαίνει ότι οι ψηφοφόροι είναι απογοητευμένοι και επιλέγουν πια συνεχείς αλλαγές, αλλά αυτό τους κάνει πιο επιρρεπείς σε λαϊκιστικές και δημαγωγικές τακτικές. Στην Ολλανδία ψήφισαν τώρα λόγω της κατεδάφισης του κοινωνικού κράτους αριστερά, όμως πολύ γρήγορα μπορούν τα πράγματα να αντιστραφούν.»

«Ο πραγματικός νικητής των ολλανδικών εκλογών είναι ο Γιαν Μαράινισεν, ο αρχηγός των αριστερών λαϊκιστών, του Σοσιαλιστικού Κόμματος» σχολιάζει τέλος η Frankfurter Allgemeine Zeitung «το Σοσιαλιστικό Κόμμα αύξησε τον αριθμό των βουλευτών του από 9 σε 26 και έγινε η τρίτη δύναμη στο κοινοβούλιο. Η αιτία της νίκης του Γιαν Μαράινισεν εκτός της δυσαρέσκειας είναι και το προσωπικό πολιτικό ταλέντο του, η ρητορική του δεινότητα και ασφαλώς η αξιοπιστία του. Διότι στους ψηφοφόρους είναι περισσότερο αξιόπιστος κάποιος που ζητά κοινωνική δικαιοσύνη και ήταν οξυγονοκολητής το επάγγελμα, παρά κάποιος που ισχυρίζεται το ίδιο, αλλά ήταν μάνατζερ της SHELL, όπως ο αρχηγός των Σοσιαλδημοκρατών Βάουτερ Μπος.»

Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου