Αναπόφευκτη η ‘όποια’ αναδιάρθρωση;

«Εάν λάβει κανείς υπ’ όψιν του το ύψος του δημοσιονομικού ελλείμματος και του δημοσίου χρέους, τότε δεν διακρίνει κανένα δρόμο που να βγάζει την Ελλάδα από το αδιέξοδο των χρεών εκτός από την αναδιάρθρωση», γράφει σήμερα στην έντυπη έκδοσή της η ελβετική εφημερίδα Neue Zürcher Zeitung και υπογραμμίζει:

«Για να επιτευχθεί αλλαγή πορείας στην συνεχή αύξηση του χρέους σύμφωνα με τους υπολογισμούς της ελληνικής κυβέρνησης πρέπει να εκπληρωθούν τρεις προϋποθέσεις.

Πρώτον, ο προϋπολογισμός πρέπει επί μονίμου βάσεως να έχει πρωτογενές πλεόνασμα πάνω από 5,5%.

Δεύτερον, τα φορολογικά έσοδα πρέπει να αυξηθούν μέσω των ιδιωτικοποιήσεων και της διαχείρισης της δημόσιας περιουσίας γύρω στο 2% του ΑΕΠ και τρίτον, το ονομαστικό ποσοστό ανάπτυξης δεν πρέπει να πέσει κάτω από το 2%.

Δεν πρέπει να είσαι γκρινιάρης για να διαπιστώσεις ότι η ταυτόχρονη υλοποίηση αυτών των προϋποθέσεων δεν είναι ρεαλιστική με τα σημερινά δεδομένα στις αγορές.

Αυτό το γεγονός δεν πρέπει να το αγνοούμε και να αρνούμεθα κατηγορηματικά κάθε είδος αναδιάρθρωσης (είτε ‘κούρεμα’, είτε επιμήκυνση των προθεσμιών αποπληρωμής, είτε έκδοση των λεγόμενων Brady-Bonds) διότι έτσι αυξάνεται μόνον το κόστος της διαχείρισης της κρίσης.»

«Η κρίση χρέους σώζει τους γάμους – στην Ελλάδα μειώθηκε δραστικά ο αριθμός των διαζυγίων λόγω του κόστους», είναι ο τίτλος άρθρου του Γκερντ Χέλερ στην εφημερίδα Kölner Stadt Anzeiger για την κατάσταση στην Ελλάδα.

Ο αρθρογράφος αναφέρεται σε στατιστικά στοιχεία και δημοσκοπήσεις που εμφανίζουν τη μείωση των διαζυγίων, αλλά και την μείωση της κατανάλωσης γύρω στο 20%, ενώ στον τομέα της διασκέδασης και στην αγορά αυτοκινήτου εμφανίζεται πτώση της τάξεως του 50%: «Οι εσωτερικές πτήσεις παρουσιάζουν επίσης μείωση πάνω από 27%. Για πολλούς Έλληνες η χρήση του αεροπλάνου έγινε πια όνειρο. Τέλος η κρίση δεν βοηθά μόνον στη μείωση των διαζυγίων, αλλά και των ακριβών γάμων. Όλο και περισσότερα ζευγάρια αποφεύγουν τον θρησκευτικό, ακριβό γάμο και κάνουν έναν απλό, οικονομικό, πολιτικό γάμο στο δημαρχείο.»

Οι εξελίξεις στη Συρία απασχολούν σήμερα τα πρωτοσέλιδα πολλών ευρωπαϊκών εφημερίδων. Παραθέτουμε δύο χαρακτηριστικά σχόλια.

«Το συριακό λουτρό αίματος», είναι ο τίτλος της γερμανικής Süddeutsche Zeitung, η οποία υπογραμμίζει: «Με την επίθεση στρατιωτικών δυνάμεων στην πόλη Ντεραά ο πρόεδρος Άσαντ σπάει όλες τις γέφυρες για αλλαγές, ενώ ένας ειρηνικός διακανονισμός με την αντιπολίτευση είναι πια αδιανόητος.»

«Οι Σύριοι αξιωματικοί είναι πιστοί στο καθεστώς και έτσι άνοιξαν πυρ κατά της αντιπολίτευσης. Τελικά όμως και ο στρατός αποτελείται από πολίτες με οικογένειες.

Επομένως εάν το λουτρό αίματος συνεχιστεί ενδέχεται να αναρωτηθούν οι στρατιώτες και οι αξιωματικοί γιατί σκοτώνουν τελικά τους συμπολίτες τους και τότε ελλοχεύει ο κίνδυνος της διάσπασης του στρατεύματος ή ενός πραξικοπήματος.

Στο τελευταίο υπάρχει παράδοση στη Συρία και ο πατέρας του Άσαντ έτσι ανέβηκε στην εξουσία.»

«Η Δύση δεν πρέπει να αφήσει στην τύχη τους τους Σύριους», υποστηρίζει η ισπανική εφημερίδα El Mundo: «Η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί βουβή. Καμία χώρα δεν είναι διατεθειμένη να κουνήσει έστω και το μικρό της δαχτυλάκι. Αυτό αποδεικνύει ότι η Δύση μετράει με δυο μέτρα και δύο σταθμά.

Ο πρόεδρος της Συρίας Μπάσαρ Άσαντ ξέρει πολύ καλά, ότι το καθεστώς του παίζει καθοριστικό ρόλο στην σύγκρουση της Εγγύς Ανατολής. Έτσι το Ισραήλ και οι δυτικές χώρες κλείνουν τα μάτια ελπίζοντας ότι η Δαμασκός θα καταφέρει στο τέλος να θέσει υπό τον έλεγχό της την κατάσταση. Όμως οι Σύριοι φαίνεται ότι δεν φοβούνται πια. Η Δύση δεν πρέπει να τους εγκαταλείψει στην τύχη τους.»