Ανακούφιση αλλά όχι ικανοποίηση

Το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο της Λιβύης μετέτρεψε τελικώς χθες σε ισόβια κάθειρξη τη θανατική καταδίκη των 5 βουλγάρων νοσοκόμων και του παλαιστίνιου γιατρού που κατηγορούνται για εσκεμμένη μόλυνση εκατοντάδων παιδιών με τον ιό του AIDS. Σίγουρα δεν μπορεί να γίνεται λόγος για ένα αίσιο τέλος στην πολύκροτη αυτή υπόθεση. Ωστόσο μετά τη χθεσινή απόφαση είναι πλέον βέβαιο ότι τουλάχιστον δεν θα έχει τραγική κατάληξη.

Μετά η γνωστοποίηση χθες της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστικού Συμβουλίου της Λιβύης, που μετέτρεψε σε ισόβια κάθειρξη της θανατική καταδίκη, ο δικηγόρος των νοσοκόμων Οσμάν αλ Μπιζάντι δήλωσε ανακουφισμένος, αλλά όχι βέβαια ικανοποιημένος και χαρούμενος: «Δεν αντιμετωπίζουν πλέον την εσχάτη των ποινών, αυτό είναι ένα θετικό αποτέλεσμα. Δεν θα υπάρξει εκτέλεση. Ωστόσο η ισόβια κάθειρξη είναι μία σκληρή ποινή. Αυτό που με παρηγορεί είναι ότι ίσως κάποια μέρα να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, τότε θα είχε επιλυθεί ένα μέρος της κρίσης».

Το έργο των δικαστών ήταν κάθε άλλο παρά εύκολο. Η απόφασή τους έγινε γνωστή μετά την ανακοίνωση του δικηγόρου των οικογενειών των θυμάτων ότι όλοι οι συγγενείς – ανεξαιρέτως – δεν επιμένουν στην εκτέλεση της θανατικής ποινής. Όπως εξήγησε βέβαια ο δικηγόρος η απόφαση των συγγενών δεν ήταν δεσμευτική. Αντιθέτως αυτό προβλέπεται για παράδειγμα στο ισλαμικό δίκαιο, στη Σαρία: όταν οι συγγενείς ενός θύματος ζητήσουν αναστολή της εκτέλεσης της θανατικής ποινής τότε αυτή μπορεί να μετατραπεί για παράδειγμα σε ισόβια κάθειρξη. Σίγουρα ωστόσο στην περίπτωση αυτή, όπως εκτιμούν σήμερα αναλυτές, η απόφαση των συγγενών να μην επιμείνουν στην εκτέλεση της θανατικής ποινής, έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο στην απόφαση του συμβουλίου.

Η θανατική καταδίκη αναιρέθηκε έπειτα από εξωδικαστικό συμβιβασμό που επετεύχθη με τη διαμεσολάβηση του Ιδρύματος Καντάφι και προβλέπει καταβολή αποζημίωσης ύψους ενός εκατομμυρίου ευρώ για κάθε ένα από τα 438 παιδιά που μολύνθηκαν με τον ιό στο νοσοκομείο της Βεγγάζης.

Για τους συγγενείς η υπόθεση έκλεισε χθες, όχι όμως και για τις 5 νοσοκόμες και τον γιατρό, όπως εξήγησε ο δικηγόρος: «Βουλγαρία και Λιβύη έχουν υπογράψει διακρατική συμφωνία έκδοσης κρατουμένων. Θα πρέπει να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις για να δούμε πού θα εκτίσουν την ποινή τους οι 6».

Ενδεχόμενη συμφωνία θα ωφελούσε και τον παλαιστίνιο γιατρό καθώς από τον Ιούνιο έχει τη βουλγαρική υπηκοότητα.

Την ώρα που οι 6 εξακολουθούν να ισχυρίζονται ότι είναι αθώοι, επιστήμονες από τη Δύση υπογραμμίζουν ότι η αμέλεια και κακές συνθήκες υγιεινής στο νοσοκομείο της Βεγγάζης ευθύνονται για τη μόλυνση των παιδιών με τον ιό του AIDS. Το γεγονός ότι τα επιχειρήματα αυτά δεν ελήφθησαν υπόψη είναι μάλλον κατανοητό για τα δεδομένα της χώρας: κανένα δικαστήριο στη Λιβύη δεν θα επέρριπτε τις ευθύνες για τη μόλυνση εκατοντάδων παιδιών με τον ιό του AIDS στο εθνικό σύστημα υγείας και κατά συνέπεια στις αρχές. Έτσι, σημειώνουν αναλυτές, δεν είναι τυχαίο και δεν πρέπει να απορεί κανείς ότι η αναζήτηση του αποδιοπομπαίου τράγου οδήγησε σε 6 ξένους…