Άρχισε «ο πόλεμος των νομισμάτων»;

Οι ισχυρές οικονομίες του πλανήτη μας επιδιώκουν με την υποτίμηση των νομισμάτων τους να αυξήσουν τις εξαγωγές τους. Τακτική που εφαρμόζει εδώ και καιρό η Κίνα και προκαλεί την οργή των Ευρωπαίων και των Αμερικανών. Όμως και άλλες χώρες προσπαθούν να προχωρήσουν στην υποτίμηση των νομισμάτων τους. Η Ιαπωνία μείωσε τα βασικά επιτόκια στο μηδέν, η Βραζιλία διπλασίασε τους φόρους στις ξένες χρηματοπιστωτικές επενδύσεις για να προστατεύσει τα αποθέματα σε δολάρια. Ο στόχος όλων αυτών των μέτρων είναι ένας: να θωρακιστεί η εθνική οικονομία.

Μονόδρομος οι κοινές λύσεις και στρατηγικές

Έτσι αναμένεται ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα η ετήσια σύνοδος του ΔΝΤ που θα γίνει το επόμενο Σαββατοκύριακο στην Ουάσιγκτον. Για «σοβαρές ανησυχίες και αγκάθια» κάνουν λόγο χρηματιστηριακοί κύκλοι στη Φραγκφούρτη και επισημαίνουν πως ιδιαίτερα ανησυχητικά μηνύματα στέλνουν τόσο η μείωση των βασικών επιτοκίων της Ιαπωνίας στο μηδέν, όσο και η φημολογία ότι η Κεντρική Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Fed) θα διοχετεύσει ρευστό στις αγορές για να ενισχύσει την ισχνή ανάκαμψη της αμερικανικής οικονομίας.

Ο Μίχαελ Χάιζε από τον ασφαλιστικό όμιλο ALLIANZ εκτιμά ότι η καλλιέργεια τέτοιου κλίματος επιδρά δραστικά και άμεσα στις αγορές γι’ αυτό η ψύχραιμη αντιμετώπιση και η δρομολόγηση κοινών λύσεων είναι μονόδρομος για να αποτρέψουν αναταράξεις στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα.

Όμως εδώ είναι και το κλειδί της υπόθεσης: οι κοινές λύσεις, αν και εξορκίζονται σε κάθε διεθνή συνάντηση, δεν εφαρμόζονται, διότι κάθε χώρα έχει τις ιδιαιτερότητές της και επιδιώκει να αντιμετωπίσει τα προβλήματα με τη δική της στρατηγική.

Έτσι ενώ οι ΗΠΑ πιέζουν όλο και περισσότερο την Κίνα για υποτίμηση του γουάν, οι Κινέζοι την απορρίπτουν, διότι θα βρεθούν δέσμιοι της ισοτιμίας του δολαρίου.

Καθοριστικοί οι δείκτες ανάκαμψης της αμερικανικής οικονομίας

Ο Στέφαν Ρίκε, οικονομολόγος της BHF-Bank, διαπιστώνει ότι όλα αυτά συνιστούν ανταγωνιστικές στρεβλώσεις στο παγκόσμιο νομισματικό σύστημα «εφ’ όσον ορισμένα νομίσματα έχουν υποτιμηθεί τεχνητά και πρώτο απ’ όλα το κινεζικό».

Οι στρεβλώσεις αυτές επιδρούν όμως θετικά στην κινεζική οικονομία.

Πως μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι το συγκεκριμένο νόμισμα έχει υποτιμηθεί; Ο Γερμανός οικονομολόγος υπογραμμίζει το ρόλο του πλεονάσματος στις εξαγωγές: «Κάτι τέτοιο διαπιστώνεται, εάν συγκρίνουμε την ισοτιμία της αγοραστικής δύναμης και το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Δηλαδή εάν συγκρίνουμε την αγοραστική αξία του χρήματος της χώρας α με εκείνη της χώρας β. Το αποτέλεσμα είναι ο δείκτης αναφοράς για την αξία του α ή β νομίσματος.»

Πέραν όμως από τις θεωρίες και τα σενάρια καταστροφής που ακούγονται σε διάφορους χρηματοπιστωτικούς κύκλους η αλήθεια είναι ότι χθες η ισοτιμία ευρώ –δολαρίου υπέστη αναταράξεις κατά τη διάρκεια της ημέρας μόλις ανακοινώθηκε η υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ιρλανδίας από τον οίκο αξιολόγησης Fitch.

Αργότερα επανέκαμψε όμως και άγγιξε το 1,39 μόλις ανακοινώθηκαν οι ‘αδύναμοι’ δείκτες ανάκαμψης της αμερικανικής οικονομίας. Δηλαδή αυξήθηκε κατά μισό λεπτό του ευρώ σε σχέση με την προχθεσινή ισοτιμία και γύρω στα 18 λεπτά σε σχέση με την άνοιξη που η ευρωκρίση ήταν στο αποκορύφωμά της.

Όπως φαίνεται το ευρώ θα συνεχίσει την ανοδική του πορεία, αν δεν υπάρξουν νέα και σοβαρά προβλήματα στον ευρωπαϊκό Νότο.

Peter Kochanski / Βιβή Παπαναγιώτου

Υπεύθ.Σύνταξης:Στέφανος Γεωργακόπουλος