Άξιος, αλλά όχι αξιότερος ο νέος πρόεδρος της Γερμανίας Χορστ Κέλερ

Η βράβευση του Μάικελ Μουρ στις Κάννες και η εκλογή του προέδρου της Γερμανίας κυριαρχούν σήμερα στον γερμανικό τύπο.

"Ο Χρυσός Φοίνικας του Μάικελ Μουρ δεν είναι σίγουρα η βράβευση ενός κινηματογραφικού αριστουργήματος", γράφει η συντηρητική και έγκριτη Frankfurter Allgemeine Zeitung, "αλλά μάλλον η επιβράβευση ενός ανθρώπου που διαμόρφωσε ένα συγκεκριμένο, προσωπικό στιλ στο πολιτικό ντοκυμαντέρ. Ο Μουρ είναι σπεσιαλίστας στην αποκάλυψη της αντιθέσης ανάμεσα στην πραγματικότητα και στην φαινομενική, πλαστή εικόνα γεγονότων και προσώπων. Αντιθέσεις που βρίθουν στη σημερινή αμερικανική κυβέρνηση. Οι εικόνες που μας προσφέρει στο φίλμ του ο Μουρ δεν είναι απερισκεψίες ή σαχλαμάρες, αλλά όπλα, τα οποία γνωρίζει άριστα να χειρίζεται".

Η Süddeutsche Zeitung σχολιάζει: "Ο Μάικελ Μουρ λέει ότι είναι συγγραφέας και σκηνοθέτης, στην πραγματικότητα είναι ένας ενοχλητικός λαϊκιστής, που γράφει και λειτουργεί με κλισέ. Ο Χρυσός Φοίνικας δεν βραβεύει λοιπόν την ποιότητα της ερευνητικής του δουλειάς ή τα σπινθηροβόλα επιχειρήματα του ντοκυμαντέρ, αλλά κυρίως στέλνει ένα πολιτικό μήνυμα. Ενα μήνυμα που δεν είναι όμως και τόσο θαρραλέο, διότι το ευρωπαϊκό κοινό στην πλειοψηφία του θέλει την καταψήφιση του Μπους, ενώ το αμερικανικό κοινό δεν φαίνεται να επηρεάζεται ιδιαίτερα από τα φίλμ του Μουρ, πόσον μάλλον ο Αμερικανός πρόεδρος."

Από τον Χρυσό Φοίνικα, στη χθεσινή εκλογή του προέδρου της Γερμανίας. "Νίκη παρά τρίχα", "Άξιος, αλλά όχι αξιότερος", "Πρόεδρος, αλλά όχι προάγγελος αλλαγών" είναι ορισμένοι από τους τίτλους των σημερινών εφημερίδων. Σημείο αναφοράς όλων των σχολίων κατά πόσον ο νέος πρόεδρος της Γερμανίας με τη μία ψήφο παραπάνω που έλαβε σηματοδοτεί αλλαγή εξουσίας και δημιουργεί πονοκέφαλο στον ερυθροπράσινο κυβερνητικό συνασπισμό του Βερολίνου.

Χαρακτηριστικό είναι το σχόλιο της Süddeutsche Zeitung: "Ο Χόρστ Κέλερ δεν είναι ο πολιτικός άνδρας που εκπροσωπεί ένα λαϊκό κίνημα, όπως ήταν ο Γκούσταβ Χάινεμαν, ούτε εκπροσωπεί μια ισχυρή πλειοψηφία που μπορεί να 'ρίξει' τον καγκελάριο. Εκπροσωπεί απλώς την ηγετική φυσιογνωμία της Ανγελα Μέρκελ, της προέδρου της CDU. Εκφράζει απλώς το ήδη γνωστό γεγονός ότι η σημερινή γερμανική κυβέρνηση είναι μειοψηφία, αλλά η υπάρχουσα πλειοψηφία δεν είναι δυνατόν να την κλονήσει. Να πούμε αυτό που έγραψε το Spiegel; Η Γκεσίνε Σβαν νίκησε, ο Κέλερ είναι ο νέος πρόεδρος". Η Frankfurter Allgemeine Zeitung διαπιστώνει ακριβώς τα ίδια: "Παραμένει πάντα ανοιχτό, εάν η εκλογή Κέλερ σηματοδοτεί μια οποιαδήποτε αλλαγή, όπως ισχυρίζεται η χριστιανική αντιπολίτευση. Πάντως η εκλογή του προέδρου έγινε παρά τρίχα, με μια ψήφο παραπάνω από ό,τι χρειαζόταν. Αυτό φυσικά δεν έχει σχέση με τον Χορστ Κέλερ, αλλά με την αντίπαλό του Γκεσίνε Σβαν που κέρδισε με την ευθύτητά της τιςσυμπάθειες και στο αντίπαλο στρατόπεδο."

Σήμερα στο ΣΑ του ΟΗΕ οι ΗΠΑ θα ζητήσουν εκ νέου 12μηνη παράταση του χρόνου εξαίρεσης των Αμερικανών πολιτών από την αρμοδιότητα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου. Η παράταση αυτή δεν συνάδει με την χάρτα του ΟΗΕ. Διαβάζουμε σχόλιο του Αντρέας Τσούμαχ στην Tageszeitung: "Την προηγούμενη φορά η Γερμανία απείχε από την ψηφοφορία της σχετικής παράτασης και απ' ότι φαίνεται και σήμερα θα πράξει το ίδιο. Γιατί όμως να μην ψηφίσει κατά; Μετά τα βασανιστήρια στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν στο Γκουαντάνο και αλλού τα αμερικανικά δικαστήρια δεν αποτελούν οπωσδήποτε την καλύτερη εγγύηση για την τιμωρία αυτών των εγκλημάτων. Ενα όχι στο ΣΑ θα ήταν σήμερα ένα μήνυμα προς την Ουάσιγκτον, αλλά και προς όλα τα μη μόνιμα μέλη του ΣΑ που δεν μπορούν να αντιδράσουν στις πιέσεις της κυβέρνησης Μπους. Ετσι ίσως να μην κατόρθωνε να συγκεντρώσει τις 9 ψήφους που απαιτούνται για την νομιμοποίηση αυτής της αδιανόητης εξαίρεσης."