Terori i integracija stranaca u evropskim zemljama

Mnogim Englezima bilo bi draze da su se napadaci provukli korz kontrolu na aerodromu Heathrow, da su dosli iz inostranstva u Veliku Britaniju. Ali nisu. Sokantna spoznaja je da su oni britanski gradjani, dio muslimanske manjine u zemlji. Tu pocinju spekulacije i sumnje svake vrste. Pogotovo pitanje: da li muslimani u Velikoj Britanij predstavljaju potencijalnu „petu kolonu“. Takva pitanja i opasni zakljucci koji bi pojedinci mogli da izvuku, nece se ograniciti samo na prostor Velike Britanije. U francuskoj zivi veliki broj muslimana iz Sjeverne Afrike, u Njemackoj je veliki broj njemckih drzavljana, muslimana iz turske, i mnogim manjim zemljama je slicna situacija. U holandiji se upravo sudi jednom Kurdu koji je ubio reditelja Van Gogha koji je snimao film u kojem se huli Islam, u Minhenu se sudi jednom Kurdu koji je navodno skupljao dobrovoljce za islamisticku organizaciju „Ansar al Islam“. Ovakvi slucajevi narusavaju ugled stranaca ali nisu tipicni i ne bi trebalo da odredjuju sliku muslimana kao manjine u evropskim zemljama. Teroristi su naime u Londonu usmrtili i brojne muslimane. Treba imati u vidu da je samo mali broj terorista medju muslimanima i da je teroristima svejedno ako i muslimani poginu od njihove bombe. Kad se ideologija diskriminacije jos poveze sa medjunarodnim krizama i ratovima, od Palestine do Afganistana, od Bagdada do Srebrenice- onda nastaje eksplozivna mjesavina.

Ne treba zaboraviti da se tim ideologijama samo objasnjava terorizam, ali ne opravdava. Pocinioci napada u Londonu su zlocinci, isto kao i pocinioci napada u Madridu. Umjesto da se plase „Islama“ Evropljani bi trebalo da se zapitaju gdje sami grijese. A grijesili su, i to ne pri kontroli putnika iz inostranstva vec u odnosu prema muslimanskoj manjini. Trebalo bi pripadnicima svake manjine dati mogucnost i osjecaj da su dio cjeline drustva u kom zive- time se pomaze i manjinama ali i drustvu u cjelini.