Skandalozna informativna politika Sjeverne Koreje

Tokom prvih sati nakon nesreće nije ništa urađeno. Sjeverna Koreja je obzirom na prirodne katastrofe i totalno pokrešnu privrednu politiku tako siromašna, da bez strane pomoći nemože ishraniti svoje građane. U jednoj takvoj zemlji je sposobnost za reakciju u neočekivanim željezničkim nesrećama nezadovoljavajuća.

Nažalost to u najoštrijoj formi važi i za informativnu politiku sjevernokorejskog režima, koja se može ocijeniti samo kao skandaloznom. Dok svjetski mediji pretresaju vjerodostojnost informacija koje dolaze iz Južne Koreje i Kine i špekulišu o broju mrtvih, iz Pjongjanga dopire samo muk. To je neodgovorno i besramno u odnosu na sopstvene građane koji imaju rođake u regionu u kojem se dogidila nesreća. Oni su zbog državne kontrole medija, u potpunosti ostali od očiju javnosti. U sjevernokorejskim medijima, bar do podne po srednjoevropskom vremenu, nije uopšte pomenuto da se nereća dogodila.

Sve to još jednom pokazuje da se komunisti iz kamenog doba u Pjongjangu nemogu tretirati kao punopravni član međunarodne zajednice. To je režim, kojeg se tiče kao crno ispod nokata građani koji gladuju. Taj režim, kao u slučaju Japana, otima građane stranih država, dok jedan dio partijskog i vojnog vođstva živi kao bubreg u loju. Oni, prema navodima tajnih služni i nevladinih organizacija ovaj svoj luksuzan život finansiraju švercom droge. Takođe se nesmije zaboraviti da je to režim koji eksperimentiše sa atomskim oružjem,a bolje bi mu bilo da se pobrine za zeljeznice u svojoj zemlji.

Kada je riječ o atomskom programu, međunarodna zajednica mora ostati istrajna i nesmije prihvatati pogrešne kompromise. U sadašnjoj situaciji važi i to da se mora uraditi sve kako bi žrtvama željezničke nesreće bila dostavljena humanitarna pomoć.