Njemačke nuklearke bezbjedne

U Njemačkoj još radi 12 atomskih centrala sa 17 reaktora. 19 reaktora je isključeno, jer, građeni 60-ih i 70-ih, nisu ispunjavali najnovije bezbjednosne standare. Nakon terorističkih napada na Sjedinjene Američke Države 11. septembra 2001., odlučeno je da se bezbjednost elektrana poveća. Njemačka vlada je u Sjedinjenim Državama naručila izradu studije o rizičnosti kako bi se nuklearne elektrane zaštitile od eventualnog pada aviona i topovskih granata. Predloženo je da se ojačaju zidovi reaktora i da se njihova debljina poveća sa dva na tri metra, da se iznad njih razapnu čelične mreže i postave sistemi za zamagljivanje.

Pad malog aviona može da dovede do velike štete

Zvanično se ne zna šta je od toga proteklih godina urađeno. Ali, i vladine i nevladine organizacije obavile su svoje istrage, i o tome govore otvoreno. Tako predstavnik Grinpisa (Greenpeace) Tobijas Ridl (Tobias Riedl) kaže:

"Nijedna njemačka nuklearka nije obezbjeđena od pada velikih aviona. Kod starih centrala opasnost je još veća. Jer, i pad malog aviona može da dovede do velike štete."

Jedino šta je urađeno, zabranjeno je slijetanje helikoptera u blizini nuklearnih postrojenja, a u nuklearnoj centrali Filipsburg počela je ugradnja sistema za zamagljivanje koji bi trebalo da čitavu centralu u roku od 40 sekundi obavije gustim oblakom dima. Tobijas Ridl iz Grinpisa kaže da je "poznato je da se avionom može upravljati preko GPS-a i da se zadate koordinate ne mogu obrisati. Dakle, ponuđeni sistem zamagljivanja nije ozbiljno pristupanje problemu i nimalo ne povećava bezbjednost."

I požar može da dovede do ozbiljne katastrofe

Ali, čak i da ne dođe do najgoreg, da avion udari u nuklearku, dovoljan je već i požar, koji bi napravio ozbiljne probleme, objašnjava Henrik Paulic (Paulitz) iz organizacije "Ljekari protiv atomskog rata".

"To znači da požar koji se bliži elektrani, takođe i požar na transformatoru kada elektrana mora da se odvoji od mreže, u ekstremnim slučajevima može da dovede do katastrofe", objašnjava Paulic.

Ali, koliko se može vjerovati ovim i sličnim izjavama nevladinih organizacija, pa čak i međunarodnim agencijama za nuklearnu energiju koje njemačkim nuklearkama daju visoke ocjene? Posebno kada se uzme u obzir da je od 1965. u nuklearnim elektranama bilo 5.600 većih ili manjih poremećaja koji su se morali prijaviti.

Možda jedinu utjehu predstavlja Studija o rizičnosti iz 1989. koju je izradilo Društvo za bezbjednost reaktora, prema kojoj u njemačkim nuklearnim elektranama može da dođe do velike nesreće jednom u 33.000 godina.

Autor: Volfgang Dik/ Svetozar Savić

Odgovorna urednica: Marina Martinović