Nisu Sirijci nego Srbi

Srpski državljani su ovih dana u Njemačkoj ponovo pod lupom javnosti i to u turobnom društvu: zajedno sa došljacima iz Magreba (Maroko, Alžir, Tunis) i Gruzijcima, Srbi su najupadljiviji počinioci krivičnih djela u Njemačkoj. To proizilazi iz statistike Saveznog ureda za kriminalistiku (BKA) za prva tri mjeseca ove godine prema kojoj su „došljaci“ počinili ili pokušali 69.000 krivičnih djela. Gotovo trećinu čine krađe, slijede prevare (među kojima je pretežno vožnja javnim prevozom bez karte, što bi rekao narod: švercovanje), a zatim tuče i džeparenje. U padu je broj nedjela u vezi s opojnim drogama (6,6 odsto) te seksualnih delikata (1,1 odsto). U izvještaju se ističe da su državljani balkanskih zemalja i Gruzijci posebno aktivni u krađama, provalama i falsifikovanju.

Treba istaći da se statistika ne odnosi na sve strance u Njemačkoj – ni uzete kao strane državljane, niti kao građane s takozvanom „migracionom pozadinom“. Savezni ured za kriminalistiku htio je da ispita kako se poslednji izbeglički talas odrazio na stopu kriminala pa se u izvještaju bavio samo „došljacima“ među kojima su tražioci azila, oni koji su već dobili azil ili izbjeglički status, kao i oni koji su još „trpljeni“ iako bi trebalo da napuste Njemačku i oni koji su u zemlji ilegalno. BKA ukazuje da mnogi slučajevi još nemaju sudski epilog i da neki drugi još nisu procesuirani, tako da brojka od 69.000 „došljaka“ koji su počinili ili su osumnjičeni za krivična djela može služiti samo za grubu orijentaciju.

Glavno saznanje koje je donio ovaj presjek stanja je da „došljaci“ ukupno nisu ni manje ni više skloni kriminalu od ukupne populacije. I da su izbjeglice iz Sirije, Iraka i Avganistana – koje se smatraju „pravim“ izbjeglicama i ima ih ubjedljivo najviše – „ispodproporcionalno“ prisutne u kriminalnoj statistici. Tako recimo srpski državljani čine svega 1,8 odsto „došljaka“, ali su odgovorni za 5,5 odsto krivičnih djela. To znači da su devet puta „skloniji“ kriminalu od Sirijaca koji čine 42,5 odsto „došljaka“, a osumnjičeni su za 15,3 odsto krivičnih djela. Taj podatak opširno komentariše njemačka štampa uz podtekst da su propali „argumenti“ desničara kako migracija znači porast kriminala, a izbjeglice nisu ništa drugo do pljačkaša, silovatelja i ubica.

Ali najpre o srpskim državljanima: konzervativni list Velt piše da oni gotovo i nemaju šanse da dobiju azil pa je „logično sumnjati da podnose zahtjeve za azil kako bi u Njemačkoj bili kriminalno aktivni do izbacivanja iz zemlje“. List međutim ističe da sa statistikom u slučaju Srbije postoji ozbiljan problem: „Beograd posmatra Kosovo kao dio Srbije. Kosovari mogu podnijeti zahtjev i dobiti srpski pasoš. Doduše, Kosovari se u statistici BKA vode odvojeno, ali ako pri legitimaciji pokažu srpski pasoš, onda važe kao Srbi. Tipično za albanske i kosovske klanove je da se bave trgovinom drogom i poslom s prostitucijom, a statistika BKA potcrtava djela protiv imovine kao najčešći prestup srpskih tražilaca azila.“

Pozivajući se na stručnjake i novinare iz Beograda, Velt pokušava dalje da prokljuvi ko su tačno kriminalni srpski državljani i iznosi tezu da su posebno kriminalni Romi iz Srbije. „Na naš upit BKA međutim kaže da Romi kao zasebna grupa osumnjičenih nisu istraživani“, dodaje berlinski list.

Velt objavljuje i jedan komentar o izvještaju BKA: „Supernijemci su vidjeli Sirijce kao problem za zemlju. Demagozima su jednako opasno djelovali Avganistanci i Iračani – sve dakle ljudi koji su rasli u kulturnom prostoru omeđenom islamom. Svaka halabuka u nekom izbjegličkom domu uzimana je kao povod da se ocrne pripadnici ovih nacija i islamska religija koja se tamo praktikuje. Ali brojke koje je objavio BKA govore drugim jezikom. Sirijci, Iračani i Avganistanci se u statistikama pojavljuju u manjoj razmjeri od njihovog udjela u populaciji. Predrasude se više ne podudaraju s tvrdim činjenicama istražitelja. Oni koji su skloni paušalnim komentarima trebalo bi dobro da prouče ovu statistiku. Diferencijacija je prva građanska obaveza u vremenima populističkog zaoštravanja društvene klime.“

Frankfurter rundšau piše: „Ksenofobi će biti razočarani izvještajem BKA: ubjedljivo najveći dio došljaka ne čini krivična djela. Da, čak se govori o padu stope kriminala. Činjenica da pada broj seksualnih delikata kvari računicu onih koji su iz novogodišnje noći u Kelnu htjeli da izvuku politički profit“, podsjeća list na noć kada su prijavljene stotine krađa i seksualnih napastvovanja tokom dočeka nove godine na platou ispred katedrale i glavne željezničke stanice u Kelnu. U tekstu se navodi da izvještaj BKA može da doprinese da se diskusija o migraciji vrati u okvire činjenica umjesto predrasuda.

Badiše cajtung (Frajburg) dodaje: „Dok se u desnom spektru ponašalo kao da s izbjeglicama stiže poplava kriminala, dotle su neki multi-kulti-tipovi smatrali da nije kulturno ni progovoriti o ovoj temi. Zato je dobro, da prvi put imamo statistiku o kriminalitetu došljaka za cijelu Njemačku.“

Statistika BKA obuhvata i napade na izbjegličke domove koji su – onda kada bi slučajevi bili razjašnjeni – često mogli da se pripišu neonacističkom spektru. U prvom kvartalu bilo je čak 345 takvih napada, daleko više nego u prvom kvartalu prošle godine (95), ali i osjetno manje nego u poslednjem kvartalu prošle godine (472).