Koji proizvodi smiju nositi oznaku BIO?

Evropske odredbe postavljaju minimalne standarde – za proizvodnju i kontrolu bio namirnica, bez obzira na to da li su one biljnog ili životinjskog porijekla. Na taj način, uredbe EU određuju šta je zabranjeno na poljima, kao i između njih i potrošačkih korpi, a to su npr. genetska modifikacija proizvoda, zatim sintetička sredstva za zaštitu bilja i mineralna đubriva.

Konzerviranje namirnica je naravno dozvoljeno - ali bez radioaktivnog zračenja. Vještačke arome, sredstva za jačanje ukusa, boje i emulgatori gotovo da su tabu za bio-proizvode, uostalom kao i antibiotici u stočnoj hrani. Osim toga, na oranicama ne smije da se uzgaja uvijek isto - na primjer samo pšenica. Životinje ne žive u kavezima, nego na „otvorenom polju“.

Pravila EU

Kada je riječ o etiketama EU to važi samo za 95 odsto sastojaka u odabranim namirnicama - ostatak može da dolazi i iz konvencionalne poljoprivrede. Uobičajeni supermarketi u Njemačkoj kao što su Reve, Aldi ili Edeka, na policama imaju proizvode sa etiketama Evropske unije. One se nalaze na više od 56.000 proizvoda. Čisti bio-supermarketi ili male bio-prodavnice imaju uglavnom proizvode sa bio pečatom, koji imaju još strožije zahtjeve – riječ je o pečatima Bioland, Naturland ili Demeter. Njih koriste samo proizvođači čiji su proizvodi 100 odsto ekološki, koji najmanje polovinu hrane proizvode sami i koji su svoju farmu potpuno biološki opremili.

Poseban slučaj predstavlja pečat „Demeter“ koji postoji od 1928. Svi Demeterovi proizvodi su u skladu sa antropozofskim principima, „ekološki dinamičnim“. To znači da moraju da vode računa i o kosmičkim snagama, kao što je na primer snaga Mjeseca.

Autor: Jutte Wasseraab/ M. Veljković

Odg. uednica: Belma Fazlagić-Šestić