Azilanti iz Srbije zadovoljni u Njemačkoj

Prema podacima romskih udruženja sa juga Srbije, najveći broj azilanata u Njemačku dolazi iz Leskovca, iz tri gradska romska naselja sa preko 10.000 stanovnika. Predsjednik društva „Rom“ Aca Demirović, čija je kćerka sa porodicom otišla u Njemačku prije tri mjeseca, kaže da su Nijemci „narod koji saosjeća sa Romima“.„Njemačka je najpovoljnija zato što ljudi shvataju našu naciju. A kao socijalni slučaj, da kažem kao azilant, više uzimaš pare nego da radiš“, objašnjava Demirović. Za Zorana Muratovića i njegovu sedmočlanu porodicu, Njemačka, u kojoj je proveo mjesec i pol dana, bila je jedini način za preživljavanje zime jer se iz opštine u blizini Štutgarta vratio sa 4.000 evra u džepu.

„Da povučete azil i dobijete od čovjeka po 500 evra. Okej, šta, potpisaću. Ići ćemo kući sa parama i plus besplatan prevoz do Leskovca“, prepričava Muratović razgovor sa predstavnikom njemačke opštine.

Bolna iskustva azilantskog života

Srbiji je početkom 2010. prijetila opasnost od vraćanja na vizni režim zbog naglog priliva političkih azilanata u Belgiji. Najveći broj činili su siromašni Albanci iz Preševa i Bujanovca. Taj talas je zaustavljen dogovorom dvije zemlje. Zoran Amedović koji je sa suprugom Nevenom proveo osam mjeseci u azilantskom centru u Hanoveru, kaže da se u Njemačku odlazi organizovano, autobusom koji kruži po romskim naseljima, ali da su iskustva iz azilantskog života bolna.

„Supruga i ja smo plakali svakog dana. Nema nigdje bolje od mog doma, od mog grada, od moje države. Rekao sam da ću poljubiti beton kada stignem na granicu“, prisjeća se Amedović.

Kao glavni razlog za potraživanje azila navode se nedostatak posla u Srbiji i strogi kriterijumi za dobijanje socijalne pomoći. Od oko 6.000 radno sposobnih leskovačkih Roma, stalni posao ima samo njih oko tri stotine. Od 1500 korisnika socijalne pomoći, 60 odsto čine Romi.

Azilanti – moguć uzrok za suspenziju bezviznog režima

Sinovi Maksuta Demirovića nisu mogli da ostvare pravo na socijalnu pomoć, pa sada žive, kako objašnjava otac, od ´azilantske njemačke plate´. „Imam dva sina. Mladi su, mogu da rade. Neka im daju 400 do 500 evra platu u Srbiji, zašto da idu u Njemačku“, pita se Demirović.

Inače, ministri unutrašnjih poslova zemalja članica Evropske unije dogovorili su sredinom decembra prošle godine mehanizme za skraćeni postupak suspenzije bezviznog režima zemljama čiji građani u velikom broju traže politički azil. U tom momentu na udaru azilanata su pored Njemačke, bile i Belgija, Švedska i Luksemburg.

Autor: Milica Ivanović

Odgovorna urednica: Belma Fazlagić-Šestić