Šta propagira HIZB-A-TAHRIR ?

Osnivač "Hizb a-Tahrir al Islami" (" Islamske oslobodilačke partije"), Taqi-Eddin A-Nabhani, potiče iz okoline lukeHaifa i nakon studija u Kairu započeo je praksu islamskog pravnika tokom britanskog mandata u Palestini. Kada je proglašena nezavisnost Izraela izbjegao je u Bejrut, a potom se vratio u Jordan, koji je tada imao kontrolu nad Istočnim Jerusalimom i Zapadnom obalom. Nabhani je postao sudija Islamskog suda u Jerusalimu i profesor na islamskom koledžu u Amanu.

U vrijeme studiranja priključio se Islamskoj braći. U Jordanu je postao kritičan prema organizaciji, da bi je napustio 1952. i u Jerusalimu osnovao « Partiju oslobodjenja»- Hizb a-Tahrir. Proklamirali su militantnu liniju protiv Izraela, Zapada i smatrali su se , poput Islamske braće, kao pan-arapska snaga sa ciljem da se izgrade države i režimi koji bi činili novi « Halifat» ujedinjenog arapski svijeta, koji bi živio bez stranih uticaja.

Takve teze su Nabhanija ubrzo dovele u sukob sa jordanskom kraljevskom kućom. Uhapšen je, a 1953 je prebjegao preko Sirije u Bejrut, gdje je i umro 1979. godine. Njegove ideje i organizacija koju je osnovao su ga nadživjele, mada je u medjuvremenu Hisb a-Tahrir zabranjen u svim zemljama Srednjeg i Bliskog Istoka.

Takodjer i u zemljama Centralne Azije, gdje je posljednjih godina postao posebno jak. Samo u Usbekistanu pokret ima 10.000 pristalica. Dobar dio njih, kao i u Kirgiziji i Tadžikistanu je uhapšen i zatvoren.

Pokret se ne može doslovno smatrati partijom. Više se radi o grupama koje se zasnivaju na konspirativnosti, predvodjene intelektualcima ili religioznim liderima, bez priznatog jedinstvenog vodje.

Ono što ujedinjuje grupe od Hamburga, preko Uzbekistana do Indonezije je u prvom redu neprijateljstvo prema SAD-u i Izrealu.

10. januara 2003. tadašnji savezni ministar unutarnjih poslova Otto Schily zabranio je Hizb a-Tahrir uz obrazloženje da rade protiv razumijevanja naroda i da šire antijevrejske predrasude u sjenci anti-izraelske propagande. Aktivnosti pokreta nisu time u potpunosti obustavljene. Uvijek iznova su se pojavljivale brošure i publikacije na više jezika. Dva uhapšena Libanca, koji su rpije tri sedmice postavili eksploziv u dva lokalna voza očito su u vezi sa ovim zabranjenim udruženjem.